สิบกว่าปีที่ผ่านมาไม่เคยรัก ไม่รู้จักไม่สนใจไม่ถวิล ไม่คิดคบไม่คิดหาไม่ยลยิน ไม่คิดสิ้นให้ใจถูกมัดผูกพัน แต่วันนี้ซิดวงใจมันไปโลด ก้าวกระโดดหนีไปอยู่กับคู่ขวัญ ใครไม่รู้ไม่รู้จักไม่เจอกัน ชื่อจริงนั้นยังไม่รู้ดูซิเรา จะระงับจิตลงที่ตรงนี้ จะไม่หนีไปไหนแล้วจอมขวัญ จะอยู่นี่แล้วเขียนกลอนพล่ามรำพัน ให้จอมขวัญมาได้เห็นบทกวี จะไม่ไปยุ่มยามรำคาญจิต แม่มิ่งมิตรให้ระเคืองเสื่อมราศรี จะไม่ไปหยอกล้อต่อวาที จะอยู่นี่จนกว่าเธอจะเมตตา พริ้วลมจากห้วงใจไปริมปาก ระรัวลากนิ้วกำกับบังคับเสียง ขลุ่ยครวญเพลงหวานเสนาะเพาะสำเนียง ลำดับเสียงตามบทเพลงแห่งคนธรรพ์ ดอกรักบานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกบานอยู่ในหัวใจฉัน สื่อเสียงเพลงเสียดดวงจิตกรีดชีวัน หัวใจฉันแทบจะหยุดเมื่อสุดเพลง ถึงทิกิจากใจที่พ่ายรัก
23 สิงหาคม 2546 11:46 น. - comment id 162246
-มาอ่านกลอนกะฟังเสียงขลุ่ยด๊อกเตอร์กะเขาหน่อย
23 สิงหาคม 2546 22:23 น. - comment id 162362
ดอกรักบานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกกับบานอยู่คู่กับฉัน ทำให้ต้องร้าวรวดปวดชีวัน เมื่อเธอนั้นทำฉันพ่ายหน่ายฤดี ไม่มีรักให้แล้วก็ไม่บอก รักกลับกลอกกลอกกลับลับเลือนหาย รักเราหรือกับต้องมามลาย ผลสุดท้ายคือดอกโศกวิโยคใจ ***เป็นกลอนที่น่ารักมากเลยค่ะ แวะมาทักทายนะค่ะ***
3 ธันวาคม 2546 13:50 น. - comment id 187251
ถ้าพ่ายรักก็มาหาเราได้นะยินดีที่จะช่วยปลอบใจนะคะ แวะมาทักทายค่ะ
7 มกราคม 2547 13:19 น. - comment id 199120
ทำไมว่างั้นหละ