ความร้อนแล้งแห้งผากจากแดดเผา ความอับเฉาทักไพรไร้คำหวาน สะกดให้ใบร่วงควงลงลาน และกิ่งก้านแห้งห่อท้อแรงลม ยิ่งนานวันผันร่างกลางลมร้อน จึงโยกคลอนลำต้นจนเอนล้ม แล้วแน่นิ่งไม่ติงไหวไร้อารมณ์ ดุจดังจมถมซากฝากธรณี ธารชีวิตนิ่งสนิทในเมตตา จะค้นหาสิ่งใดในร้อนนี้ ที่รุมเร้าเผาไหม้ในอัคคี ทุกถิ่นที่ทุรนทุรายไร้ธารา ผ่านคืนวันอันร้ายกลายวงวัฏฏ์ ที่หมุนจัดด้วยกิลสและตัณหา อันร้อนรนบนพื้นพสุธา ผุดโรคาโกลาหลจนลนลาน พลันโลกเคลื่อนเลื่อนไหลไหวแผ่นดิน มหัศจรรย์คืนถิ่นชมพูสถาน ดุจฝนทิพย์ชะล้างสร้างดวงมาน ให้เบิกบานแตกตามาจากตอ ความร้อนรนบนแล้งเคยแห้งผาก เริ่มล้นหลากชื้นชุ่มชอุ่มศอ ผลิใบบ่มร่มธรรมนำพนอ แล้วผลิช่ออริยาคราฝนพรำ ปฐพีที่ร้อนมาค่อนโลก จึงไร้โศกโลกสงบพบเย็นล้ำ ด้วยหลั่งไหลสายธารเมตตาธรรม เป็นลำนำสุขสงบพบความงาม
22 สิงหาคม 2546 11:38 น. - comment id 161875
งดงามมากค่ะ...พี่ดอกแก้ว ติดตามงานพี่มาตลอด...ชื่นชมค่ะ
22 สิงหาคม 2546 12:47 น. - comment id 161909
...ความอับเฉาทักไพรไร้คำหวาน ... บรรทัดนี้สวยงามมากค่ะพี่ดอกแก้ว
22 สิงหาคม 2546 12:52 น. - comment id 161915
เป็นสายธาร ร้าวรานแตก แยกเป็นเสี่ยง ไม่มองเมียง หมางเมิน ขาดเขินน้ำ พลันมีมิตร มอบความหวาน หว่านน้ำคำ เหมือนน้ำล้ำ ไหลรินผ่าน ซาบซ่านใจ
22 สิงหาคม 2546 13:05 น. - comment id 161920
..ฉ่ำชีวิตลิขิตธรรมไว้นำร่อง ใจงามผ่องพิสุทธิ์ดุจน้ำใส โลกจะงามความเมตตามาก่อนใด สายธารใหญ่คือน้ำใจต้องไหลริน
22 สิงหาคม 2546 14:10 น. - comment id 161945
สุดยอดเลยครับพี่ ... ผลงานดีมีคุณภาพอีกแล้วครับท่าน อิอิ
22 สิงหาคม 2546 14:33 น. - comment id 161956
ขอเป็นเพียงสายชลที่พรมรด ขจัดจดรอยแห้งแล้งหมดหวัง จะแสดงความสัตย์จริงยิ่งจีรัง จะอยู่ยั้งอย่างเกียรติของกวี จะซื่อสัตว์สูงส่งในวงศ์กลอน ไม่บั่นทอนริดรอนเรื่องศักดิ์ศรี เชิดชูสูงบ่งช่องทางแห่งความดี ตราบยังมีความเย็นฉ่ำในฝั่งชล สงบงามนิ่งเงียบเปรียบผืนน้ำ ใกล้พลบค่ำทะมึนเมฆเสกสายฝน เรี่ยลมหนาวร้าวมาทาบทาตน ห้วงสายชลจะรองรับไว้นับนาน ผมคิดเสมอว่าตัวเองเปรียบเหมือนสายน้ำสายชล ที่จะหลั่งไหลนำความชุ่มเย็นไปราดรดจิตใจผู้คนให้ผ่อนร้อน ลดรุนแรงลง เฉกเช่นเดียวกันกับสายชลที่มีแต่ให้กับให้กับ นิ่งสงบดั่งสายน้ำใส ไม่มีลึกเกินหยั่ง ไม่มีลึกล้ำ เขียววาบ จนมองไม่เห็นกรวดทรายใต้ห้วงชล
22 สิงหาคม 2546 19:14 น. - comment id 162029
@...ผีเสื้อปีกบาง.. ขอบคุณมากค่ะสำหรับดอกไม้แห่งน้ำใจที่มอบให้ รู้ไหมคะ ....ดีใจมากค่ะที่แวะมาเสมอ
22 สิงหาคม 2546 19:15 น. - comment id 162030
..ชะเอม.. ขอบคุณมากค่ะน้องรัก
22 สิงหาคม 2546 19:17 น. - comment id 162031
.ชัยชนะ... น้ำคำมิตรนั้นสนิทแนบใจนัก มีความรักห่วงใยในภาษา จะอยู่ไกลหรือใกล้ไม่นำพา เพียงรู้ว่ามิตรราน..จะสานใจ
22 สิงหาคม 2546 19:21 น. - comment id 162033
...ผีขี้เมา... เพียงยิ้มแย้มแต้มนิดให้มิตรรัก เพียงคำทักแก่กันนั้นแสนหวาน เพียงช่วยเหลือเกื้อหนุนและจุนจาน เพียงเชื่อมธารน้ำใจก็ไร้ตรม ขอบคุณที่แวะมาค่ะผีขี้เมา
22 สิงหาคม 2546 19:24 น. - comment id 162034
...เมจิคเชี่ยน.. มาบอกกันอย่างนี้ก็เขินสิคะ.. ในลานแห่งนี้มีผู้เยี่ยมฝีมืออยู่มากมาย .. บทกลอนเหล่านี้เพียงเขียนได้ก็เขียนมาให้อ่านกันค่ะน้อง.. ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
22 สิงหาคม 2546 19:37 น. - comment id 162036
@...บุรุษแห่งสายน้ำ... เมื่อดวงใจไหลรินไม่สิ้นรัก หมายสมัครเป็นนทีที่มีค่า เที่ยวลัดเลาะเกาะเกี่ยวด้วยเมตตา เพื่อนำพาความชื่นเย็นบำเพ็ญตน จึงแผ่สายดับร้อนถอนความเศร้า ให้คนเหงาสุขใจในทุกหน ประดุจดังสายธารสานใจชน เปี่ยมน้ำมนต์แห่งรักนักกวี ..ลำน้ำน่าน... ความของงามของภาษา และวาจา ล้วนนำมาเพื่อความสุขใจ ..ผู้ที่ให้ คือผู้ที่ได้ค่ะ.. น้องชายผู้อ่อนโยน ..
23 สิงหาคม 2546 01:10 น. - comment id 162162
เป็นธารชีวิตนิ่งสนิทในเมตตา เป็นธารธาราที่มีค่าอันยิ่งใหญ่ เป็นสายธารที่มีแต่น้ำใจ หลั่งรดให้แด่มิ่งมิตรสนิทกัน ***เป็นกลอนที่ดีมีคุณภาพมาก ๆ เลยค่ะ***
23 สิงหาคม 2546 20:37 น. - comment id 162344
@...น้องผู้หญิงตูนคะ.. ธารน้ำใจจากน้องผู้ครองจิต คือมิ่งมิตรของพี่ที่รักยิ่ง แม้นห่างไกลไร้คำที่ท้วงติง เพราะรู้จริงในรักของน้องตูน ..นอนดึกๆอย่างนี้ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ..น้องรัก