หยาดพิรุณหยดเป็นสาย ณ ปลายฟ้า เหมือนน้ำตารินไหลในใจฉัน ท้องนภาเจ้าร้องให้เรื่องไรกัน ส่วนตัวฉัน..นั้นร้องให้เพราะใจตรม นั่งมองสายน้ำตาฟ้าในครานี้ เศร้าฤดีสุดแสนจะขื่นขม เมื่อรักร้าวใจนี้ก็ตรอมตรม ทุกข์ระทมเหลือที่จะบรรยาย.....
21 สิงหาคม 2546 20:53 น. - comment id 161647
นั่งมองสายน้ำตาฟ้าในครานี้ แล้วต้องหมองฤดีในใจฉัน ด้วยมีน้ำตาในใจอยู่ทุกวัน ไม่เคยจะหยุดรินหลั่งในหัวใจ ไม่เห็นเหมือนน้ำตาฟ้ามีหยุดหย่อน มีพักผ่อนอยู่บ้างเป็นบางครั้ง แต่ทำไมน้ำตาฉันเหมือนทำนบพัง ไม่มีวันจะหยุดหลั่งช่างเศร้าใจ ***แต่งได้ไพเราะและงดงามมากเลยค่ะ คุณพี่ดาหลา สบายดีนะค่ะ ช่วงนี้งานเยอะก็พักผ่อนเยอะ ๆ ด้วยนะค่ะ รักและคิดถึงเสมอค่ะ***
22 สิงหาคม 2546 12:35 น. - comment id 161899
น้ำตาฟ้าไหลไม่นานพลันหายหมด ดูหมดจดที่ท้องฟ้าสว่างไสว มองเห็นรุ้งกินน้ำเบิกบานใจ อ้อนวอนให้ทุกข์ระทมถูกถมเอย
22 สิงหาคม 2546 16:38 น. - comment id 161985
น้ำตาเมีย ใจละลายดั่งน้ำ ผ่าวร้อน อกสั่นระทมรอน อ่อนเปลี้ย ตาสุกปลั่งไฟฟอน ลุกโชย เมื่อพี่จากลูกเมีย คว้าใหม่มาครอง..
22 สิงหาคม 2546 17:39 น. - comment id 161996
ถึงน้องผู้หญิงไร้เงา.... พี่ดาหลาขอบคุณน้องมากๆนะคะ....รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่เขียนกลอน..ขอบคุณในความห่วงใยและกำลังใจที่มีให้เสอมมา...น่ารักมากคะ.....คิดถึงนะคะ... ถึงคุณชัยชนะ ดาหลาขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ...งานของคุณก้อสวยงามมากนะคะ........ยังไม่เห็นรุ้งกินน็เลยคะ.... ถึงคุณKOrOKOsO ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ...ดาหลาว่าสงสารภรรยาพี่จัง....อิอิ....
10 กันยายน 2547 00:33 น. - comment id 283319
อ่านแล้วนึกถึงเพลงนึงคะ .....เขาบอว่าฟ้าร้องไห้ออกมาเป็นน้ำฝน.... ฟ้าร่ำร้องด้วยสงสารทรือตอกย้ำ กับความชอกช้ำที่แพ้พ่าย หน่ายกับรักที่สั่งให้ปิดตาย กับความใจร้ายของใครบางคน ......................................... ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะพี่ดาหลา เสียงตอนฟ้าร้องเหมือนตอกย้ำความรู้สึกเลยนะคะ