เมื่อแรกคบคิดว่าดีมีใจให้ ไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจอะไรนั่น เธอทำเหมือนเราเป็นใครที่ไม่รู้จักกัน เธอเปลี่ยนผันนิสัยนั้นได้อย่างไร อยู่ต่อหน้าคนอื่นทำเป็นดี แต่หลับหลัง...ดูสิ น่าหมั่นไส้ เธอเป็นคนอย่างนี้ได้อย่างไร หลอกกันได้แม้คนที่ช่วยเธอ ไม่มีที่จะอยู่ที่จะพัก ก็ให้มา..เหมือนเพื่อนรักทำเสมอ ให้อภัยทุกอย่างแม้เธอเผลอ ไม่เคยเลยนะเธอไม่เคยทำ แต่เป็นเธอที่ทำให้ฉันเจ็บ ฉันต้องเจ็บความช้ำไว้อย่างนั้น แค่อยากให้เธอจำไว้ก็แล้วกัน เธอทำฉันแล้วสักวันมันจะคืน
19 สิงหาคม 2546 12:11 น. - comment id 161150
..เพื่อนมากมายหลายจิตรต้องคิดต้องใคร่ เลือกเอาไว้แต่เพื่อนดีอย่าผลีอย่าผลาม หลงเปลือกนอกชอกช้ำทุกค่ำทุกยาม จะเป็นหนามยอกอกให้ฟกให้ช้ำ
20 สิงหาคม 2546 00:20 น. - comment id 161364
เพื่อนนั้นมีหลายรูปแบบ บ้างมาแบบแสบ ๆ ปลาบแปลบเหมือน แต่บ้างก็เป็นมิตรที่แท้แน่มาเยือน จึงต้องดูนาน ๆ เหมือนเพื่อนของเรา ***แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ กลอนแต่งได้ดีมาก ๆ ๆๆๆเลยค่ะ***
20 สิงหาคม 2546 13:08 น. - comment id 161424
ผมผ่ามมาอ่านแล้วเพื่อจะแนะนำเล็กน้อย เพราะอ่านแล้วมีบรรทัดที่ขัดเพื่อนอยู่ครับ ให้อภัยทุกอย่างแม้เธอเผลอ น่าจะเปลี่ยนเป็น ให้อภัยทุกอย่างแม้เผอเรอ (ทั้งนี้เพื่อให้การอ่านได้ถ้อยคำที่สละสลวยสวยงาม) ถึงคุณจะไม่เปลี่ยนก็ไม่ผิดแต่อย่างใดครับ