คล้ายกำหนดชีพไว้ในอุ้งหัตถ์ คล้ายแจงจัดทุกสิ่งปรารถนา คล้ายพระพรหมขีดเส้นเกณฑ์ชะตา คล้ายใจนี้เป็นราชาที่เหนือใคร ที่จริงใจมิใช่ไทแต่เป็นทาส ที่หมายวาดเอาชนะเหนือสิ่งไหน ที่ลำพองครองบังเหียนความเพียรไว้ ที่มักใหญ่ไม่พอต่อโลกีย์ เรียนเพื่อรู้รู้เรียนเพียรสร้างค่า เรียนเพื่อความก้าวหน้าของชีพนี้ เรียนเพื่อหมายเสริมต่อก่อบารมี เรียนนั้นมีหลายประสงค์ตรงผู้เรียน มาเรียนใหม่เรียนรู้ใจให้รู้คิด มาเรียงจิตให้เป็นไทไร้บังเหียน มาขีดเส้นเบนค่าราคาเรียน มาขีดเขียนคำว่าพอก่อที่ใจ รู้ว่าความไม่พอเพราะใจอยาก รู้ว่าความทุกข์มากเพราะหวั่นไหว รู้ว่าความท้อแท้เพราะแพ้ใจ รู้ว่าความพอได้เพราะใจดี
16 สิงหาคม 2546 10:21 น. - comment id 160499
คู่กันไปธรรมดาใจธรรมดาโลก รักและโศกสอนใจไม่ใช่หรือ ผ่านบทเรียนเพียรเพาะบ่มให้โลกลือ ก็เราคือปุถุชนคนธรรมดา สอนใจตัวดีกว่าให้ผ่องผุด โลกมนุษย์มองข้างในใจเราหนา สอนใจตัวเราก่อนใครทุกวันมา แม้นเหว่ว้าหาทางสร้างแต่ดี ถึงเส้นทางข้างหน้าป่าชันรก โลกสกปรกดับด้วยงามใจดวงนี้ รักแค่รักมอบให้กันฝันฝากดี เพื่อโลกนี้ไม่สิ้นแล้งแห่งน้ำใจ ธรรมะชาติธรรมดาใจให้สวยใส มองโลกไกลใจดวงดีมิหวั่นไหว สอนใจตัวไม่หมองมัวไม่พิพากษาใคร รู้อภัยมองใจตัวไม่ชั่วพอ! ด้วยรัก..
16 สิงหาคม 2546 10:29 น. - comment id 160503
รู้ใจตนพ้นจองจำ รู้กระทำพ้นผิดใจ แจมแค่นี้ก่อนนะครับ กลอนนี้ต้องขอเวลาคิดอีกนานในการตอบ..ไปละ
16 สิงหาคม 2546 11:05 น. - comment id 160508
ค่ะ
16 สิงหาคม 2546 13:32 น. - comment id 160561
เป็นกลอนที่ไพเราะมาก ๆ เลยค่ะ ต้องขออภัยด้วยผู้หญิงไร้เงาไม่มีความสามารถเพียงพอสำหรับกลอนอย่างนี้เลย จึงไม่สามารถร่วมต่อกลอนได้ คงไม่ว่านะค่ะ
16 สิงหาคม 2546 19:49 น. - comment id 160598
@....ขอบคุณในความรักที่น้องพุดมอบให้พี่ดอกแก้วค่ะ ..น่ารักจริงๆ @...ทิว ...เติมอีกสองวรรคนะว่า รู้พลั้งต้องแก้ไข รู้อภัยให้ทุกคน @..tiki... ขอบคุณที่แวะมาแสดงตนเยี่ยมเยียนค่ะ @..น้องตูน ....ขอบคุณมากนะคะน้องรัก แค่แวะมาก็ดีใจแล้วค่ะ ไม่แจมก็ไม่เป็นไร ไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะคะ
17 สิงหาคม 2546 00:35 น. - comment id 160668
รู้ทั้งรู้ รู้ว่า ใจข้านี้ มอบชีวี ให้นาง มิจางหาย รู้ทั้งรู้ รู้ว่าหลง พะวงมิวาย แต่ทำไม ไม่กล้าเอ่ย เผยกับเธอ (คงมาแจมคนละเรื่องเดียวกันครับ)