แก่งกระจานวันวานนั้นฉันจำได้ ผืนป่าใหญ่ไม้ทั้งหมดเขียวสดใส นกมากมายหลากหลายถิ่นบินกันไป แม้สัตว์ใหญ่ได้เห็นเป็นบุญตา นักท่องเที่ยวเหลียวไปไม่มีเห็น ทุกคนเน้นเป็นนักดูหมู่ปักษา มีความสุขสนุกชมสมอุรา สกุณาพาเราเพลินเดินดูกัน มาวันนี้ที่เก่าต้องเล่าใหม่ คนทั่วไปใยมากจริงสิ่งน่าขัน เขามาเดินเพลิดเพลินไพรอย่างไรกัน แค้มป์นอนนั้นมันสลัมน่าช้ำใจ เสียงรถวิ่งชิงกันขับพึ่บพั่บแล่น ปวดร้าวแสนกลางแดนนกวิหคไหน นกจึงน้อยไม่ค่อยอยู่ดูด้อยไป ช่างกระไรไม่แยแสดูแลกัน
นกตะวัน 14 ส.ค. 2546 23:38 น. - ID 37793 
561
2
0
15 สิงหาคม 2546 04:02 น. - comment id 160166
ลดละความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ รู้จักแบ่งปันให้ผู้อื่นบ้าง แล้วความสุขตามธรรมชาติจะกลับมา ----- มาให้กำลังใจครับ คุณนกตะวัน
15 สิงหาคม 2546 10:02 น. - comment id 160198
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^...ธรรมชาติกําลังถูกเบียดเบียน..^*^
จนแทบไม่เหลือภาพความงดงาม
ตามวิถีไพร
เป็นที่น่าเสียดายเหลือเกิน
^*^...................^____^...................^*^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
