- - ร่างนิ่งหลับฝัน - -

|NdEpEndEnT


ฉันหลับตาใต้ผืนดิน
ได้ยลยิลสายฝนฉ่ำ
ใจเอยระโหยร่ำ
พร่ำเพรียกหาใครบางฅน
กี่วันกี่เดือนล่วง
ใจยังหวงห้วงแห่งหน
กายไร้ซึ่งตัวตน
ยังระคนโหยหาใคร
วันคืนที่เคยเล่น
ที่เคยเป็นแต่หนไหน
หวนนึกตรึกตรองใน
ใต้พิภพพสุธา
ลืมแล้วสิวันนั้น
ใจเอผันฉันผวา
ตื่นขึ้นร้าวอุรา
ชะตาสิ้นดิ้นแดดาว
ร่างนิ่งใต้แผ่นภพ
ต้องประสพระอุหนาว
ร่างนั้นล้วนกลิ่นคาว
ซากปวดร้าวให้หมองหม่น
				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    14 สิงหาคม 2546 22:56 น. - comment id 160132

    ซากกายไร้วิญญ์ฝัน
    รำพันอย่างเงียบเหงา
    รอบข้างมีเพียงเงา
    หยอกเย้าปั่นป่วนไป
    
    :)
  • พี่ดอกแก้ว

    14 สิงหาคม 2546 23:08 น. - comment id 160134

    ดินกลบลบเลือนพักตร์
    ไร้รูปลักษณ์ให้ตรึงตรา
    สิ้นไร้ไฟวิญญา
    เหลือเพียงซากฝากใต้ดิน
    
    |NdEpEndEnT ..มาร่วมแจมค่ะ
  • มาดามมด

    15 สิงหาคม 2546 11:45 น. - comment id 160218

    เหลือแต่ความดี  ที่มีให้ระลึกถึง
    
    
    ....
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    16 สิงหาคม 2546 07:37 น. - comment id 160484

    เพราะจังเลย
    
    ร่างดับลับเลือนไป
    แต่ดวงใจยังโหยหา
    เพรียกพร่ำพรรณา
    ให้รู้ว่าไม่ลืมเลือน
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน