แม่ไม่มีอะไรจะให้เจ้า มีแต่เฝ้าอยากให้ได้ศึกษา ไปภายหน้าเติบใหญ่ได้วิชา เป็นเครื่องหาเงินตราได้เลี้ยงตัว เจ้าอย่ามัวเกียจคร้านในการเรียน จงพรากเพียรขยันหมั่นเถิดหนา อันวิชาคือผู้ช่วยตัวเรานา ใช้พึ่งพาอาศัยใช้หากิน เมื่อเจ้าโตเติบใหญ่ไม่อายเขา เมื่อจะเฝ้าส่งเสียในการศึกษา เรียนจบเสร็จอย่าลืมบ้านเจ้ากลับมา แม่ยังห่วงหาเจ้าลูกยาอยู่นิรันดร์
12 สิงหาคม 2546 20:45 น. - comment id 159639
12 สิงหาคม วันแม่แห่งชาติไมได้กลับบ้าน 3อาทิตย์แล้วนะคิดถึงบ้านอยากบอกว่าหนูเหนื่อและท้อมากเลยเมื่อไหร่จะจบอีกตั้ง1กว่าๆมันนานมากเลย..........................
12 สิงหาคม 2546 20:45 น. - comment id 159640
12 สิงหาคม วันแม่แห่งชาติไมได้กลับบ้าน 3อาทิตย์แล้วนะคิดถึงบ้านอยากบอกว่าหนูเหนื่อและท้อมากเลยเมื่อไหร่จะจบอีกตั้ง1กว่าๆมันนานมากเลย..........................
12 สิงหาคม 2546 20:45 น. - comment id 159641
12 สิงหาคม วันแม่แห่งชาติไมได้กลับบ้าน 3อาทิตย์แล้วนะคิดถึงบ้านอยากบอกว่าหนูเหนื่อและท้อมากเลยเมื่อไหร่จะจบอีกตั้ง1กว่าๆมันนานมากเลย..........................
14 สิงหาคม 2546 00:21 น. - comment id 159937
คำที่แม่เฝ้าสั่งสอน ลูกจะเก็บไว้ข้างหมอนนะแม่จ๋า พร้อมจะทำตามประสงค์นา ๆ อย่างที่แม่ว่าทุกประการ ***ขอแจมด้วยคนนะค่ะ รักคุณพ่อและคุณแม่ที่สุดในโลกเลยค่ะ***
14 สิงหาคม 2546 19:16 น. - comment id 160078
ขอบคุณนะครับ
9 กันยายน 2546 18:01 น. - comment id 166543
ดีใจที่ยังมีคนมาชมกันนะ