หยาดฝนพะพร่างห่ม ได้สุขสมอิ่มอุรา หยาดฝนจากฟากฟ้า ร่วงโรยราลงสู่ดิน หยาดฝนแต่ละหยาด ช่างสะอาดชลริน หยาดฝนช่างหอมกลิ่น สราญใจระเริงรมณ์ หยาดฝนชรล้าง กิเลสสร้างอันเสพสม บางคราจิตขื่นขม ต้องอับจนหมดหนทาง หยาดฝนสิเคยปลุก ไฉนทุกจึงมิร้าง กระจ่ายทุกหนทาง สู่ทางตันแล้วหรือไร ทางออกมิรู้จัก ที่เคยพักฤเป็นใคร ทางออกของหัวใจ อยู่แห่งใดฉันอาทร คืนค่ำฉันโหยหา ห้วงสุขาระเริงรอน คืนค่ำใจอาวรณ์ คะนึงใจนิรันดร์กาล ค่ำคืนอันว้าเหว่ ฉันเร่ร่อนทุกสถาน เจ็บปวดอุราราน ให้บาดลึกแสบในทรวง เวลา ณ วันนี้ จะสุขีหรือร้างรวง เวลา ณ วันล่วง จะร้างลาฤคลอนคลาง
7 สิงหาคม 2546 17:06 น. - comment id 159168
แต่งได้เพราะจิงๆๆ ครับผม ขอบอกๆๆๆ
7 สิงหาคม 2546 22:26 น. - comment id 159214
หยาดฝนหล่นจากฟ้า ที่ตกมาเปียกร่างฉัน แต่ดีกว่าต้องเปียกปอนในใจกัน ด้วยเธอนั้นมาร้างลา หาทางจะหยุดฝน หยุดกมลชำตรมไหม้ หาแล้วก็หาไป แต่คงไม่มีวันเจอ แต่ก็ยังจะดิ้นรน อีกสักหนเพื่อฟันฝ่า อาจพบประสบพา ได้หนีหน้าน้ำตาในหัวใจ ***ยิ่งแต่งผู้หญิงไร้เงาก็ยิ่งงงตัวเองเหมือนกัน เอาเป็นว่าแวะมาทักทายแล้วกันค่ะ***
8 สิงหาคม 2546 00:08 น. - comment id 159240
หยาดฝนหล่นพรมพร่าง ได้ชะล้างความร้อนรน หยดหยาดน้ำใจคน ฉ่ำกมลทุกเวลา ....มาเยือนค่ะ แม้จะแจมแบบไม่ค่อยเข้ากันกับข้างบนก็คงไม่เป็นไรนะคะ
8 สิงหาคม 2546 13:04 น. - comment id 159292
โอ้ววววว กลอนเสียว อิอิ มะช่ายยย.... ล้อเล่นจ๊ะ เพราะดีนะ แต่งไปแข่งกะคุฯจิระนันท์เลยน้องจ๋า
8 สิงหาคม 2546 13:34 น. - comment id 159298
>>> ผู้หญิงไร้เงา >>> พี่ดอกแก้ว หยาดฝนโปรยมา หยาดน้ำตาสิหลั่งไหล หยาดฝนภายในใจ ถะถั่งมาจากไหนกัน คืนวันช่างผันแปร ลุล่วงแท้ภายในฝัน น้ำตาจากคืนวัน ล้วนกลั่นกรองจากนภา หยาดฝนทุกหยาดหยดหยด ไม่ละลดสักเวลา คำสั่งจาดเมฆา ให้ลงมาปลิดชีพพลัน หยาดฝนในหัวใจ ชโลมไล้ทุกคืนวัน น้ำตาในตัวฉัน นั้นโรมรันทุกเวลา จะมีสักคราไหม ที่หัวใจนั้นปรีดา ชุ่มชื่นรื่นอุรา มีแต่เศร้าหมองฤทัย . . . . . ขอบคุณ คุณผู้หญิงไร้เงา และ คุณ พี่ดอกแก้ว ที่เข้ามาเยี่ยมกันนะคะ หนูเป็นมือใหม่เพิ่งหัดแต่งน่ะค่ะ . . ..