หลับตาลง

กุหลาบไร้ใจ

หลับตาลงช้าช้า........นอนคิดถึงใคร
คิดถึงใจคนที่แสนไกล.....เธอคนนั้น
ฉันไม่รู้เธอเป็นใคร.......ทำให้ฉันเพ้อเลยไป
ตั้งแต่วันนั้น........ถึงวันนี้
หัวใจฉันนี้เริ่มหวั่นไหว.......เธอเข้ามา
เธอเปลี่ยนท้องฟ้าให้ดูสดใส
มองทางไหนก้อ.........สวยงาม
ตั้งวันที่เธอเข้ามา.......เธอเปลี่ยนฉันให้เป็นคนใหม่
หลับตาลงช้าช้า.......ตั้งแต่วันนั้นหัวใจฉันอบอุ่นเสมอ
เธอเปลี่ยนท้องฟ้าของคนอ่อนแอ......ให้เป็นคนอ่อนไหว
ให้สดใส.....สวยงามขึ้น
เธอคนเดี๋ยวเท่านั้น.......ที่ทำให้ใจฉันใจเต้นแรง
คนที่รักตัวเองอย่างฉัน.......ตั้งแต่นี้ไป
ฉันจะรักเธอ.......เมื่อมีเธอฉันนี้ก้อมีความหมาย
ฉันตอนนี้รู้ว่า.......ควรจะรักใคร..............
หลับตาลงช้าช้า......แล้วฝันอย่างคนมีค่า
อย่างคนมีความหวัง.......มีฝันที่จะสร้างขึ้นใหม่
แต่นี้ไปฉันนี้จะถักทอ......ร้อยถอยคำรัก
มาสานใยรัก......เพื่อรอเธอ
ให้เธอคนที่แสนไกล........ที่ห่วงใยฉันเลยเสมอ
แล้วต่อนี้ไป.........ฉันรู้ว่าจะอยู่เพื่อใคร
ในวันนี้.........ฉันสุขเพียงใด
ใครหน่อใคร.......ไม่รู้ว่าเธอทำให้ฉันสุขใจได้
เธอเป็นใคร.........เธออยู่แห่งหนใด
ฉันเป็นไปได้ไง.........รักเธอหรือไร
หลับตาลงช้าช้า.......ตอนนี้ฉันมีเธอ
เธอเปลี่ยนท้องฟ้าให้........ดูสดใส
โลกที่ดูอ้างว้าง.......จากวันนี้ชั่งสุขสันต์
ตั้งนี้เลยไป.......โลกคงสดใสอย่างนี้เลยไป
โลกคงไม่อ้างว้าง........เหมือนดั่งที่ผ่านมา
วันนี้ฉันจะฝากชีวิตนี้.........ไว้ให้เธอดูแล
ต่อไปนี้ฉันจะอยู่เพื่อ..........เธอ
เธอคนเดี๋ยวเท่านั้น........ฉันจะว่างชีวินของฉัน
ให้เธอคนนี้........หัวใจดวงนี้
ให้เธอสานใยรักกับฉันต่อไป.......นานแค่ไหนก้อจะรอ
รอสายใยแห่งรัก........ที่มาพิงพักระหว่างใจ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 สิงหาคม 2546 18:46 น. - comment id 159183

    หลับตาลงช้า ๆ 
    ด้วยรู้ว่าหัวใจเต้นลึก ๆ
    โดยสำรวจตัวเองถึงความรู้สึก
    เลยรู้ว่าลึก ๆ แล้วนึกถึงใคร
    
    ใคร ๆ คนนั้นคือเขา
    คนที่ฉันห่วงหาเหมือนเงาเฝ้าฝัน
    อยากดูแลห่วงใยผูกพัน
    และอยู่เคียงข้างกันตลอดไป
    
    ***แวะมาทักทายจ๊ะ***
  • |NdEpEndEnT

    8 สิงหาคม 2546 13:54 น. - comment id 159304

    หลับตาแล้วคิดถึง
    ให้ตราตรึงใจอาวรณ์
    
    ภายในนั้นอาทร
    ไม่จักนอนให้หลับลง
    
    มีเพียงแค่อากาศ
    ดารดาษไม่มั่นคง
    
    คือเธอที่ใหลหลง
    ให้ฉันนั้นต้องเดียวดาย
    
    ทำไมต้องกลั่นแกล้ง
    ให้หน่ายแหนงมิห่างหาย
    
    หัวใจนั้นกำจาย
    ด้วยหัวใจอยู่ไกลกัน
    
    หัวใจฉันเหว่ว้า
    ต้องร้างลาทุกคืนวัน
    
    มีเพียงเสียงขบขัน
    จากปลายทางสายไฟฟ้า
    
    . . . .
    
    
    INDepEndEnT

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน