อนงค์น้องนวยนาด................สะบัดสะบิ้ง กระตุ้งกระติ้ง.........................หญิงแท้ใช่แน่หรือ ชะมดชะม้อย..........................ลอยหน้าอวดสะดือ ไม่ยึดถือยื้อคำ.........................โบร่ำโบราณ ศักดิ์สตรีศรีเรือน....................อย่าเชือนอย่าช้า ละล้าละลัง..............................ฟังคำพี่พร่ำขาน คะยั้นคะยอ.............................ขอร้องน้องตรองมาลย์ อย่าฟุ้งซ่านสับสน.................กระวนกระวาย เกิดเป็นหญิงอย่าเฝ้า...............กระเง้ากระงอด พินอบพิเทา.............................เย้าออดอ้อนพรอดหมาย อิรุ่ยฉุยแฉก..............................อย่านำแทรกให้แยกย้าย อย่าจับจ่ายอวดมี......................ตะบี้ตะบัน อย่าให้ชายใกล้ชิด...................ตะขิดตะขวง ตลบตะแลง..............................แกล้งลวงจนล่วงขวัญ ตะปัดตะป่อง..........................ลองเชิงเหลิงระราญ แล้วสักวันพันธะ....................กระจัดกระจาย ชายต่างรุมกรุ้มกริ่ม...............กระลิ้มกระเหลี่ย พะเน้าพะนอ.........................คลอเคลียจะเสียหาย หุนหันพลันแล่น...................แม้นทำช้ำเจียนวาย ต้องอับอายขายหน้า..............อีกช้าอีกนาน..ฯ
5 สิงหาคม 2546 11:32 น. - comment id 158574
มารับ คำสอนค่ะ ขอบคุณค่ะ
5 สิงหาคม 2546 12:32 น. - comment id 158588
พี่เสือลำเอียง สอนเฉพาะน้องหญิง แต่! เอ๊ะ คิดอีกที่น้องชายคงจะมีแต่คนว่านอนสอนง่าย ใช่ไหมครับ จึงไม่ได้บอกสอนให้เมื่อยปาก
5 สิงหาคม 2546 12:59 น. - comment id 158591
ใจปลายทาง.....ว่านอนสอนง่าย...จริงๆ หรือ.. ชัยชนะ...เป็นผู้ชาย...ไม่น่าห่วง....ไว้สอนทีหลัง ขอบคุณทั้งสองมากนะ
5 สิงหาคม 2546 14:37 น. - comment id 158626
อ่านบทกวีรังสรรค์คำได้เสนาะหูมากครับ ไม่เคยอ่อนกลอนแบบนี้ ผีขี้เมาแต่งตอนเมาหัวใจใครหรือไรกัน กลับมาเลยเป็นพี่ที่ดีสอนน้องใหญ่เลยครับ อิอิ
5 สิงหาคม 2546 15:13 น. - comment id 158633
น้องคนไหน ไม่ฟัง...เหน็บข้างฝา สอนทุกวัน เหนื่อยเหน็ดหนา คราเมื่อสาว ใจดวงน้อย คิดอยากมี ราคีคาว ปล่อยให้ร้าว ไปทุกก้าว ถึงคราวจำ
5 สิงหาคม 2546 20:26 น. - comment id 158684
..เรนนั่ง..เรียบร้อย.. วันนี้.. เรนไม่ซน...นะคะ.. แต่..หิวจัง.. แวะมา.. ชื่นชม..บทกวี..ที่ไพเราะ... ...
5 สิงหาคม 2546 21:43 น. - comment id 158725
ว่านอน สอนง่ายค่ะ ไม่ดื้อ ไม่ซนค่ะ