ละอองพลิ้ว ปลิวปลอย แห่งฝอยฝน ครึ้มเมฆหม่น ครางครืน บนคลื่นฟ้า เม็ดฝนโปรย โรยรด หยดน้ำตา คืนโศกา ยากนัก จะพักใจ จึงมายืน ตากฝน บนดาดฟ้า เคล้าน้ำตา น้ำฝน ปนกันใหญ่ คืนไร้ดาว เงียบเหงา จนเศร้าใจ อยากหลบไป ฟ้าไหน ไม่ร้าวราน แล้วติดปีก ปล่อยใจ ให้โบยบิน ข้ามแดนดิน ถิ่นไกล อันไพศาล ขอลาแล้ว แก้วใจ ในวันวาน หวังพบพาน เพียงฝัน วันของเรา จะเก็บซ่อน ความรัก สลักจิต เป็นมิ่งมิตร ชิดใกล้ ใช่ว่างเปล่า ฝากกวี คลอเคล้า สายลมเบา เป็นดั่งเงา เคียงข้าง มิห่างไกล เก็บรักฉัน ให้ลึก และลึกยิ่ง หวังมีจริง ภพหน้า ฟ้าสดใส ไร้กำแพง ขวางกั้น เส้นทางใจ คงไปถึง ซึ่งฟ้าไกล ได้สักครา โลกกำสรวล ครวญย้ำ ให้ช้ำหนัก เมื่อรสรัก เจ็บนัก จึงรู้ว่า ความคิดถึง ที่เปี่ยมปริ่ม ริมขอบฟ้า ยากยิ่งแท้ จะเรียกมา ประดับใจ
1 สิงหาคม 2546 12:13 น. - comment id 157927
^*^ ^*^ ^*^..ยอมจํานนฟ้าดิน ไม่สิ้นรักเธอ..^*^ เศร้า เศร้ามากเลย ฮือ ฮือ อ่านยามฝนไม่พรํายํ้าอารมณ์จริงๆ เพราะจ้าเพราะ ^*^..................^____^.................^*^
1 สิงหาคม 2546 12:31 น. - comment id 157936
ฮือ ฮือ มาร้องเป็นเพื่อนยามฝนพรำ อารมณ์ช้ำ ๆ จะได้หาย รักครั้งนี้...ฟ้าดินไม่เป็นใจ แต่ยังรักต่อไป....แม้ใจจำนน ฮัดเช้ย! ตากฝนมากไปเดี๋ยวเป็นหวัด
1 สิงหาคม 2546 15:11 น. - comment id 157967
สายฝนพรำฉ่ำชื้นฉันชื่นรัก เฝ้าฟูมฟักฟูมฟายกับสายฝน ปล่อยใจลอยหงอยเหงาเศร้าระคน ฟ้าเบื้องบนก่นไห้เหมือนใจเรา
1 สิงหาคม 2546 22:00 น. - comment id 158023
เล่นคำซะ ความพยายามเป็นเลิศค่ะ พยายามต่อไปนะ
1 สิงหาคม 2546 23:36 น. - comment id 158064
น้ำตาหรือว่าน้ำฝน ที่หล่นลงมาในใจฉัน มันทำให้ฉันเปียกปอนอยู่วัน คิดเอาเองแล้วกันคนดี ***แต่งเก่งจังเลยจ๊ะ เป็นอย่างไรบ้างสบายดีไหม คิดถึงนะ เงียบหายไปหายวันเลย***
1 สิงหาคม 2546 23:58 น. - comment id 158071
good
4 สิงหาคม 2546 17:23 น. - comment id 158403
มาชื่นชมค่ะ