ความงดงามตามความดีที่แตกต่าง คือสิ่งสร้างโลกสวยด้วยสีสัน ทุกชีวิตลิขิตสร้างต่างต่างกัน ก็เฉกพันธุ์ไม้ไพรให้ความงาม ไร้รอยแย่งแข่งขันสรรสิ่งโศก ต่างก่อโชคแก่หล้าไม่ท้าหยาม ต่างรักษาหน้าที่ที่เปี่ยมความ ถูกต้องตามสายพันธุ์ไม่บั่นทอน จึงสืบสายไม้มากหลากชนิด ไม่เบือนบิดคิดข่มบ่มยอกย้อน ต้นใหญ่น้อยคอยรักษ์แผ่นดินดอน มิให้คลอนรากฐานทานพืชพันธุ์ ต่างคุ้มครองแผ่นดินถิ่นกำเนิด และชูเชิดหน้าที่มิมีผัน ต่างมนุษย์ชอบเอาเปรียบไม่แบ่งปัน ทำลายกันและกันให้สิ้นไป ความร่มเย็นจึงเห็นได้แต่ในป่า ส่วนพาราร้อนระอุจนคุไหม้ เพราะไฟลามจากใจไปสู่ใจ จนสิ้นไร้มิตรภาพราบแผ่นดิน
พี่ดอกแก้ว 31 ก.ค. 2546 16:28 น. - ID 37271 
1444
4
0
31 กรกฎาคม 2546 18:20 น. - comment id 157751
เป็นบทกลอนที่ไพเราะมากเลยค่ะ
31 กรกฎาคม 2546 23:41 น. - comment id 157855
ป่ารักคนคนทำไมไม่รักษ์ป่า ได้พึงพาสายธารหล่อเลี้ยงไหล ให้ความสุข เบิกบาน สราญใจ ไยคนไปตัดป่าฆ่าตนเอง
4 สิงหาคม 2546 22:15 น. - comment id 158450
@...ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาชม .... ....ว่างๆก็เขียนแจมบ้างสิคะ
4 สิงหาคม 2546 22:18 น. - comment id 158451
@..ชัยชนะ มาตอบช้าไปนิดคงไม่ว่ากันนะจ๊ะ เพราะคนเขลาจึงมัวเมาไม่รักษ์ป่า และเข่นฆ่าตัดวงจรศรชีวิต ทำลายป่า ทำลายน้ำ ทำความผิด ไม่รู้คิด ทำลายตน ด้วยตนเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
