...ประสบการณ์ค่อนข้าง ขาดนัก ยังไม่พอเกินจัก กล่าวสู้ เหมือนกบซ่อนตัวหนัก นึกเก่ง อวดใหญ่ในความรู้ อยู่ใต้กะลาสวย... ...ป่วยการอ้างอย่างข้าใครกล้าหือ ไม่รู้หรือโลกใหญ่กว้างไพศาล ถ้าไม่แน่แค่รู้อยู่ดักดาน อย่าริผ่านโลกนี้จะมีภัย ดูอย่างกบพบน้ำโดดดำผุด แต่ก็สุดปัญญาน่าสงสัย ว่ายน้ำมาท่ากบอบอ๊บไป ทั้งที่ไม่อยากทำเพราะจำเจ อยากเปลี่ยนท่ามาว่ายทำคล้ายคน ที่ลุกลนถอยไปอย่างไขว้เขว ตีกรรเชียงเลี่ยงมาหน้าเหยเก คงจะเท่ห์นักหนาถ้าว่ายเป็น แต่ชีวิตคิดไปที่ได้พบ ก็เหมือนกบตัวนี้ที่ได้เห็น ไม่ชำนาญด้านทำจึงลำเค็ญ ยากแสนเข็ญสาหัสไม่หัดทำ เมื่อไม่ลองมองเห็นทำเป็นหรือ แต่อย่าดื้อเกินไปให้เขาขำ เก่งไม่พอก็อย่าออกมารำ ก่อนเพลงร่ำเสียงร้องอย่าลองเลย...ฯ
ค้างคาวคืนคอน 29 ก.ค. 2546 22:00 น. - ID 37213 
2884
4
0
29 กรกฎาคม 2546 23:58 น. - comment id 157332
คิดถึงนะคะ มาอ่านงานที่สะท้อนสอนใจค่ะ พุดพัดชาก็คงเหมือนกบมนกะลาครอบ และก็คงไม่ดิ้นรนที่จะออกไปไหน พอใจแล้วกับชีวิตค่ะ รักและรัก
30 กรกฎาคม 2546 06:50 น. - comment id 157374
อ๋อกลอนชีวิตพี่ท่านงามแท้ จะแจมแต่ยังเขียนไม่ออกเดี๋ยวมาใหม่หวังว่าพี่ท่านไม่รังเกียดกบ อบอบนิ
30 กรกฎาคม 2546 11:30 น. - comment id 157430
กลอนบทนี้ให้ข้อคิดที่ดีมากเลยค่ะ
30 กรกฎาคม 2546 12:02 น. - comment id 157438
ข้ารักกะลาข้านี้.......................เพราะมีกะลาใบหนึ่ง สมบัติชีวิตติดตรึง...................เก็บไว้ลึกซึ้งส่วนตัว กะลาของใครใครรัก...............เป็นแหล่งหลบพักคุ้มหัว ลี้ใจจากเรื่องน่ากลัว................ลี้ตัวจากโลกน่าชัง ข้าสร้างกะลาข้าแล้ว................สวยงามเพริศแพร้วดั่งหวัง ก่อนวันกะลาข้าพัง...................คงวับวาวทั้งกะลา กะลาข้ามีฟ้ากว้าง....................มีทางทอดผ่านแนวป่า มีภูพันภูพุ่งฟ้า.........................มีมหาสมุทรสุดลึก มีสรวงแสนสรวงช่วงชั้น............มีฝันแสนฝันเฟ้นฝึก มีขุมแสนขุมนรกนึก.................มีสันติสุขศึกเสรี ใครว่ากะลาข้าแคบ..................ข้าแอบยักไหล่สุขี ภาคภูมิกะลาข้ามี.....................เพียงกบน้อยที่ฝันเป็น .... :) นานมาแล้ว อ่านเจอที่ไหนสักแห่ง
30 กรกฎาคม 2546 12:04 น. - comment id 157440
....เค...โระโอ้กบน้อย.....................ตัวเขียว ดีด...โดดกลางบึงเหลียว.................เหยื่อใกล้ ดี...ใจมากจริงเชียว.......................ดำผุด ธารเฮย ติด...หนึบกลางใบไม้.....................หลบเร้นพลางตา ฯ ....ตัว...นิดบึงใหญ่กว้าง.................มโหฬาร ไป...เถิดมุ่งโจนทะยาน..................โลกกว้าง จน...กว่าจักถักสาน........................ฝันใหญ่ เสร็จนา ตาย...ดับโดยอ้างว้าง.....................แต่พร้อมเพลินฝัน ฯ
31 กรกฎาคม 2546 00:55 น. - comment id 157577
กบในกะลาครอบ จำได้ว่าเมื่อวันก่อนโดนใครคนหนึ่ง บอกให้ออกมาจากกะลา .... ไม่ทราบว่าคณค้างคาวแต่งกลอนบทนี้ด้วยแรงบันดาลใจอะไรค่ะ หรือเพราะสงสารกบที่อยู่แต่ในกะลา...*_*...
31 กรกฎาคม 2546 14:07 น. - comment id 157676
มาซะดึก ยัยขี้แย จะตีหนึ่งแล้วไม่นอน เดี๋ยวเหอะ เพี๊ยะๆๆ
31 กรกฎาคม 2546 23:45 น. - comment id 157856
จ ง. แม่จ๋าอย่าดีหนูเลย หนูแค่นอนไม่หลับ กระส่ายกระสับเลยมาออนไลน์.....ดุมากๆความดันขึ้นมะรู้ด้วยนะเออ ...เราเตือนคุณแล้ว....
4 สิงหาคม 2546 00:21 น. - comment id 158249
...ขอขอบคุณครับที่เข้ามาเยือน.... ..................สวัสดีครับ....................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
