โอ้หนองแขมแรมรอนร่อนมาสู่ แม้สุดกู่อยู่ที่นี่สิบปีได้ มองทุ่งนาพาลำเค็ญไม่เห็นใคร บ้านเล็กใหญ่ไม่กี่หลังยังพอมี ทุกทุกวันฉันมองแต่ท้องทุ่ง ครั้นเช้ารุ่งมุ่งจากหมอนตอนตีสี่ ต้องเดินไกลไปรอรถทรหดดี ต่ออีกทีเร็วรี่ไปได้ทำงาน ยามวันหยุดไม่ฉุดรั้งนั่งดูนก ล้วนวิหคนกนาไทยให้เรียกขาน ทนอยู่ไปไม่มีบ่นจนแสนนาน สุขสำราญสราญใจไม่มีเศร้า ทุกวันนี้บ้านมีมากสองฟากถนน ทั้งผู้คนชนมากมายจึงคลายเหงา ไปทำงานย่านไหนเบาใจเรา แต่โง่เง่าไม่เข้าใจไหนหนองแขม
นกตะวัน 29 ก.ค. 2546 12:45 น. - ID 37191 
262
1
0
30 กรกฎาคม 2546 15:19 น. - comment id 157473
ชีวิตของคุณนกตะวันดูแล้วมีความสุขจังเลยนะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
