ในทุกครั้ง ที่ใจฉัน ฝันถึงเขา ภาพสองเรา ประทับไว้ ไม่ลืมหลง ระยะทาง แห่งรักนั้น จะสั้นลง สื่อรักตรง...ด้วยดวงจิต...ใกล้ชิดกัน.. ตราบเท่าที่ ดวงอาทิตย์ ไม่สิ้นแสง เธอคือแรง พลังใจ ให้กับฉัน รักเราสอง จะครองคู่ อยู่นิรันดร์ ตราบถึงวัน ดินฟ้านั้น พลันมลาย แม้นหลับตา คราครั้งใด ใจพร่ำเพ้อ ยังละเมอ ถึงเธออยู่ มิรู้หาย เฝ้าคิดถึง คนึงหา พาเดียวดาย รักมิวาย สายใยครอง คล้องสองใจ ในทุกครั้ง ที่ใจฉัน นั้นคิดถึง รักรำพึง ซึ้งในจิต คิดหวั่นไหว จะเรียงร้อย ถ้อยคำหวาน ซ่านฤทัย ฝากลมไป ประทับใน กลางใจเธอ.....ฯ
25 กรกฎาคม 2546 19:31 น. - comment id 156752
กลอนหวานๆๆ คนอ่านหวานๆๆ มาแอบอ่านค่ะพี่ตุ้ม
25 กรกฎาคม 2546 21:20 น. - comment id 156770
.อบอุ่น..กับบทกลอน.. ขอวอน.. สายลมพัด.. วันนี้ ..ทุกข์ทนนัก.. ด้วยคนรัก..เค้าจากไกล... ..สายลมโชย..โหยหา.. ช่วยพา ฝันวัน..เคียงใกล้.. เคลียคลอ..พ้อ..กับหัวใจ.. ช่วยลูบไล้..พริ้วกายเธอ..... ...เรน..แจม..บทกวี..ที่ไพเราะ..นะคะ..
25 กรกฎาคม 2546 21:26 น. - comment id 156779
แวะมาค่า
25 กรกฎาคม 2546 21:37 น. - comment id 156789
:)
25 กรกฎาคม 2546 22:22 น. - comment id 156822
โห ดีจัง อยากให้ลมพัดมา จาได้รู้ว่ามีคนคิดถึง พร้อมกับเย็นไปด้วย
25 กรกฎาคม 2546 23:07 น. - comment id 156846
แม้จะไกล ลิบลับ ข้ามขอบฟ้า สร้างมรรคา ให้ต่อเนื่อง จรดกันได้ แม้นจะยาวล้านกิโลหมื่นพันไมล์ ใจฉันไป หนึ่งวินาที ก็พบเธอ
28 กรกฎาคม 2546 15:00 น. - comment id 156976
ดีจัง.........กินใจที่สุดเลย
28 กรกฎาคม 2546 16:23 น. - comment id 157000
ขอใจเธอซื่อตรงรักคงมั่น และมีฉันมั่นไว้ในดวงจิต ระยะทางห่างไกลอย่าไปคิด เพราะเรานั้นใกล้ชิดด้วยจิตใจ ***อ่านกลอนของคุณราชิกาแล้วมีความสุขจังเลยค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ***
29 กรกฎาคม 2546 17:52 น. - comment id 157235
ราชิกา....ขออภัย..ทุกท่านด้วยนะคะที่ตอบช้าไป...เพราะช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ...แต่จะอย่างไรก็ตาม...ด้วยดวงจิต..ที่คิดถึงกัน....ราชิกา..จะพยายาม...เข้ามาตอบในทุกความเห็น...ที่ท่านได้เสนอมาค่ะ... ...........ด้วยใจรักและผูกพัน........ ราชิกา.
29 กรกฎาคม 2546 18:05 น. - comment id 157237
****....คุณใจปลายทาง....จ้าาาา...หวานทั้งพี่..หวานทั้งน้อง...แน่นอน!!!....จริงป่ะ...น้องอ้อมคนดี...รักน้องนะจ๊ะ.... ****....คุณน้องเรน....เรนจัง..แต่งกลอนได้เพราะมาก...โดนใจพี่จังเล้ยยยย.....คิดถึงเรนนะคะ...ห้าม!!!..นอนดึกนะ...ไม่เชื่อ...จะโดนพี่ตีแน่...คราวนี้...
29 กรกฎาคม 2546 18:09 น. - comment id 157238
****....คุณลูกเป็ดขี้เหร่...ขอบคุณมากนะคะ...พี่ยังคิดถึงน้องนะจ๊ะ...เรียนหนักมากมั้ยจ๊ะ... ****...คุณไข่เจียว....ยิ้มแบบนี้...มีเลศนัยอ๊ะเปล่า.....พี่ราชิกา..แปลไม่ค่อยออกน่ะ....คิดถึงนะจ๊ะ...คนดี...
29 กรกฎาคม 2546 18:11 น. - comment id 157239
****....คุณทะเลรัก...ลมเอย...พัดไปหา..ทะเลรักนะ...บอกว่า...มีคนคิดถึงนะจ๊ะ....อิอิ... ****....คุณคนเมืองตรอน...ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทาย...จะแวะไปเยี่ยมนะคะ...
29 กรกฎาคม 2546 18:19 น. - comment id 157240
****...คุณชัยชนะ... แม้นหนทางแสนไกลใจคิดถึง เพ้อรำพึงเฝ้ารำพันใฝ่ฝันหา กายห่างกันหากสัมพันธ์และสัญญา ส่งใจมาพบเพื่อฝันทุกวันวาร....ฯ
29 กรกฎาคม 2546 18:25 น. - comment id 157242
****...คุณผู้หญิงไร้เงา... ด้วยสองใจแห่งสายใยที่มั่นคง จะซื่อตรงด้วยรักนั้นมิหวั่นไหว ความผูกพันแห่งเราสองคล้องดวงใจ สานฤทัยให้ดวงจิตใกล้ชิดกัน....ฯ ด้วยรัก...และคิดถึง..คุณผู้หญิงไร้เงา...เช่นกันค่ะ...
31 กรกฎาคม 2546 14:11 น. - comment id 157678
เหมือนมีลมหอบรักมาปักอก หวั่นวิตกกลัวรักลวงห่วงใจสอง ลมเจ้าเอ๋ยขออ้อนวอนช่วยจอง สายใยรักไปคล้องหัวใจเธอ.... งานนี้จะเกี่ยวกับน้องลมรึเปล่านะ อิอิ
31 กรกฎาคม 2546 17:35 น. - comment id 157738
ฝากรักไปกับสายลมพรมพริ้วแผ่ว คำหวานแว่วชวนให้ใจหวาบหวาน ไม่ต้องห่วงว่ารักนั้นจะร้าวราน ความมั่นคงคือสายธารคล้องสองใจ...ฯ คุณฤกษ์คะ..งานนี้ให้น้องลม...ช่วยเป็นไปรษณีย์ให้...ไม่รู้จะเป็นอย่างไร?..ต้องอดใจรอ...นะคะ...
2 สิงหาคม 2546 13:48 น. - comment id 158181
รอน้องลมไม่ไหว ใจร้อนยิ่งกว่าไฟลน ส่งโทรจิตมายังไม่ตอบเลย
2 สิงหาคม 2546 17:13 น. - comment id 158221
****...คุณฤกษ์...ช่วงนี้ฝนตกตลอดเลยค่ะ...สงสัยน้องลม..ไม่ Work แล้ว...ใช้ความเย็นของน้ำฝน..ประคบใจก่อนซิจ๊ะ..จะได้หายร้อนใจไง..อิอิ... ได้รับโทรจิตแล้วค่ะ...ก็ตอบไปแล้วนี่นา..ยังไม่ได้รับเหรอคะ...เอ้า!!..ส่งใหม่แล้วกัน...ตอบแล้วนะคะ...
2 มีนาคม 2550 00:59 น. - comment id 414942
ข้อความ : อ่านเล่นๆแล้วแต่ใครจะเชื่อ(อย่าว่ากานนะ) เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ.พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อ เอ เป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม เอได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อนๆอยู่นั้น เอ ก้อเหลือบไปเห็นสิ่งๆหนี่ง เขาเดินเข้าไปใกล้ๆกับสิ่งๆนั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง เอนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขากอ้ได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว เอและเพื่อนๆก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืน เอและเพื่อนๆก้อไปที่สนามเดะเล่น และเปิดกล่องๆนั้น ข้างในกล่อง มีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชือเปลว เป็นเด็กนร คนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิต ข่มขืนและฆ่า หมกอยู่ในป่าแห่งหนึง ที่นั่นหนาวเน็บ ไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว จะมีครายมาอยู่เป็นเพือนเราบ้างไหม ถึงผู้ที่ได้อ่านข้อความของเรา ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก๊อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สืออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 2 coppy แต่ถ้าเทอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมง จากนี้ ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่เอได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชือและไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง เอ และเพื่อนๆก้อได้ตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ********************************* เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า คายที่เป็นคนฆ่าเด็กเหล่านั้น --------------- ตอนนี้พวกเทอที่ได้อ่านกระทู้นี่ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้ เป็นจำนวน 2 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อนกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี ---------------- ถ้าใครไม่เชื่อ ก้อกรุณาอย่าลบหลู่ หวานใจมาอีกเเว้ว