ยินเสียงหึ่งหึ่ง แมลงวันทะลึ่งมาบินกวน บินไปบินสวน ยังคอยมาป่วนสม่ำเสมอ บินเลียบบินเคียง ทำเดินเลี่ยงยังคงเจอ ไม่มองยังเจ๋อ ทำทีเด๋อเด๋อมาบินดู ปัดซ้ายปัดขวาจนฉันระอาขี้เกียจจะปัด รำคาญชะมัด ทำราวกับหัดฝึกบินอยู่ จะไปดีดี...รึ...หน้าสามสักทีถึงจะรู้ ไม่ใช่อึนะไอ้หนู...กวนกันน่าดู...เฮ้ย!... ...ตูยังไม่ตาย!!...
25 กรกฎาคม 2546 12:34 น. - comment id 156618
เอ่อ.. ก็... อาบน้ำมั่งสิ... แว้บ..........(พูดจบแล้วชิ่งเลย) :) :) :)
25 กรกฎาคม 2546 12:44 น. - comment id 156627
อย่าเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานสิหมอกจาง ...
25 กรกฎาคม 2546 13:02 น. - comment id 156636
เราก็นึกว่ากลอนรักกกกกกกกกกกกกกก
25 กรกฎาคม 2546 14:35 น. - comment id 156665
แปลกนะกลอน เพิ่งเคยอ่าน ก็สนุกดี เข้าใจแต่ง แวะมาทักทายจ้า
25 กรกฎาคม 2546 19:11 น. - comment id 156744
เอาไม้ตบแมงวันมะ
25 กรกฎาคม 2546 20:19 น. - comment id 156763
อิอิอิ... ..เรน..แวะมา..ช่วยไล่..ตัวกวน..ให้นะคะ..
25 กรกฎาคม 2546 23:58 น. - comment id 156860
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=37124 ใครกวนกันแน่ แวะไปดูหน่อยนะ