แถลงการณ์จากหิ่งห้อยผู้ด้อยค่า ที่เปล่งรัสมีมาเพราะว่าเหงา ไร้หมู่สนิทสนมจึงตรมเศร้า ได้แต่เอาแสงหลอกล้อพอได้คลาย ความคิดถึงอัดแน่นในแผ่นอก ความวิตกพอกเพิ่มเติมขยาย ความว้าเหว่กักขังทั้งใจกาย ความเหงากลายเป็นแสงไฟไหม้อารมณ์ ต้องปลดปล่อยออกมาเวลาค่ำ เมื่อมนต์ดำของราตรีที่ทับถม กรรแสงเศร้าโศกซึมขรึมและตรม คลายระทมลงบ้างกลางความเหงา เขียวครามเคลือบเหลือบขาบอาบด้วยขรึม เชื้อเพลิงซึบซับโซเหมือนโง่าเขลา ไร้แม้หนึ่งใดเข้าใจเรา ได้แต่เอาประภาผ่องส่องเส้นทาง แต่วังเวงเหลือเกินเมื่อเมินหนี ตั้งแต่ราตรีต้นจนรุ่งสาง ล้อดวงดาวลอยเด่นเห็นลางลาง อยู่ท่ามกลางป่าเปลี่ยวเดียวดายนัก แถลงการครั้งสุดท้ายก่อนพ่ายแพ้ มันก็แค่แสงจากทรวงที่หน่วงหนัก พิการผู้พึงสงสารพิการรัก ไร้รู้จักไร้ทักทายเหมือนตายแล้ว (ม้าก้านกล้วย)
25 กรกฎาคม 2546 05:34 น. - comment id 156519
กลอนเพราะเศร้าจังมาเศร้าด้วยคนนิ ใครเล่าเขา สงสาร มาจารใจ เร่ส่งเสียง เรไร ร้องร่ำขาน หวิ่งหวิ่งอยู่ แนวไพร ใจทรมาน คงเป็นกรรม เก่าการ ที่ทำไว้ ใครเล่าเขา นึกถึง คนึงหา คอยนำพา ร้อนผ่าว ไม่สุขไส คงกอดลม ห่มหนาว อกร้าวไป กลางพงศ์ไพร ไร้รัก ให้พักพิง อิอิสนุกนิ ร้องเพลงไพรใจละลายใครเล่าเขาจะรักเราจริงเอย
25 กรกฎาคม 2546 09:09 น. - comment id 156560
สงสารหิงห้อย
25 กรกฎาคม 2546 09:54 น. - comment id 156576
ม้า..ดีใจมากที่กลับมา ดีใจมากที่เข้าไปคอมเมนท์งาน จะบอกอะไรให้อย่างนะ ความรักมันสวยงามนะสำหรับสร้างงาน พุดพัดชาถึงต้องสร้างพระเอกปลอมๆนับไม่ถ้วนแล้วสร้างสีสันงาน บางพระเอกบางทีก็มีอายุไม่นานก็ตายสนิท บ้างก็ยังสว่างไสวอยู่..บ้างก็หนีไกลสุดกู่เพราะกลัวตกที่นั่งลำบาก เราก็ตลกตัวเอง หาเรื่องให้คนอื่นลำบากใจนะ ฉะนั้นจะต่อกลอนใครหวานๆ ต้องยั้งๆอิอินี่ขนาดยั้งนะ เมื่อคืนนอนคิด อยากเขียนงานธรรมมะ อยากดูว่าจะมีคนอินตามเราไปบวชมั้ย 55555 เปลี่ยนนามปากกาใหม่. และเผื่อคนจะได้คิดว่า ชีวิตคนเราไม่มีใครหยั่งใจใครถึง ว่าคิดอะไร ให้เรามองตัวเอง คิดดี ทำดีพยายามแก้ไขข้อบกพร่องผิดพลาด แค่นั้นพอ รักนะ และคิดถึงจริงๆ(คำว่ารักพุดพัดชามีหลายเวอร์ชั่นให้ได้หมดค่ะเพื่อนหรือคนรัก)
25 กรกฎาคม 2546 09:56 น. - comment id 156577
ชอบต่อกลอนม้าแม้ฝีมือข้าน้อยยังด้อยนัก แถมไม่มีใครยอมรับเป็นลูกศิษย์เลย .. เพราะรู้ว่าในศีรษะข้าพเจ้ามิอาจจะรับได้เลยจ๊ะ
25 กรกฎาคม 2546 12:13 น. - comment id 156608
เข้ามาชื่มชมผลงานคะ...ไพเราะมากคะ...เมื่อไหร่หนอจะแต่งได้สักหนึ่งส่วนของคุณบ้างนะคะ...คงอีกนานคะ...ได้โปรดชี้แนะดาหลาด้วยนะคะ..ขอเป็นเพื่อนอีกสักคนนะคะ...ทานไม่จุหรอกคะ..อิอิ....
29 กรกฎาคม 2546 23:16 น. - comment id 157307
...หิ่งห้อยน้อยคอยใครใต้ลำพู บินกระจายพรูพราวไสว ราวราตรีประดับดาวฟากฟ้าไกล สายธารสาด..ซ่า..โชยกลิ่นมาลานานาพรรณ...