@..คืนบาป...คนพิปริต (ตอนจบ)

อัลมิตรา

 ( ๖๑ ) 
เป็นกงเกวียนกำเกวียนมิเพี้ยนผิด 
แม้อยู่ทิศสถานใดไม่ถดถอย 
ถึงยามย่ำวันคืนไม่ยืนคอย 
บาปใหญ่น้อยเพียงใดต้องใช้กรรม 
(๖๒)
ฆาตกรรมอำพรางเหมือนดังท้า
ให้ค้นคว้าเอาผิดคนจิตต่ำ 
รูปคดีซ่อนเงื่อนเหมือนครอบงำ
อาจถลำสรุปพลาดคลาดความจริง   
(๖๓)
อันเนื้อความที่เขียนอาจเปลี่ยนบ้าง
มิอาจอ้างผู้ใดทั้งชายหญิง 
จุดเกิดเหตุเขตคามตามอ้างอิง
งดพาดพิงมิให้ใครประณาม 
(๖๔)
ขอยกเรื่องคดีเก่าอื้อฉาวนี้
เผื่อเป็นที่เตือนใจให้ไถ่ถาม 
แม้ผันวันผ่านปีปริณาม
ใช่ลบความเลือนเค้ามูลเก่าเลย   
(๖๕)
การข่มเหงรังแกแม้น้อยนิด
ถือว่าผิดจริยธรรมอย่าทำเฉย 
ละเมิดสิทธิ์ล่วงล้ำย้ำเปรียบเปรย
ควรต้องเผยตีแผ่แก้ไขกัน 
(๖๖)
ช่องกฎหมายใช้กฎหมู่รีบดูเถิด
อย่าให้เกิดร้าวรานการเดียดฉันท์
ความเท่าเทียมยุติธรรมเรื่องสำคัญ
ความอาธรรม์จงขจัดจากชาติไทย  
(๖๗)
ใครทำผิดกฎหมายให้รับโทษ
อีกคนโฉดอิทธิพลคนกว้างใหญ่ 
คนเผาบ้านผลาญเมืองชนเขื่องใด
กำจัดให้สูญสิ้นแผ่นดินเรา 
(๖๘)
ผู้ดึงฟ้าให้ต่ำทำหินแตก
ผู้คิดแยกแผ่นดินลิ้นงูเห่า 
ผู้คิดคดทรยศลดมัวเมา
เร่งปัดเป่าปราบปรามตามโทษทัณฑ์   
(๖๙)
ชีวิตคนหนึ่งคดีที่ปรากฏ
ก่อรันทดสะเทือนใจให้กล่าวขวัญ 
แฝงแง่คิดคติธรรมคำประพันธ์
คงยืนยันแจ่มแจ้งแห่งเรื่องราว 
(๗o)
ชื่อ  คืนบาป ฯ   คงบอกและตอกย้ำ
ความระยำแห่งคนปล้นความสาว 
การกดขี่ข่มขืนฆ่าราคีคาว
เรื่องอื้อฉาวเช่นนี้อย่ามีเลย ฯ