ห่างกันนานนักชักสงสัย มิใช่น้อยใจในวาสนา มิใช่ตายจากไปหนอกนา ไม่มีใครครหาพารำคาญ ไม่ใช่หมดภูมิปัญญาแล้ว มิใช่ไม่แคล้วถูกหักหาญ ไม่ใช่ใครใครไปบนบาน มิใช่ถูกประหารนั้นแน่นอน ห่างไปสิบแค่เอ็ดเดือน มิใช่จะลืมเพื่อนอย่าใจร้อน แค่ห่างเน็ตอยู่ในป่าคาที่ดอน งานเสร็จจึงได้ร่อนกลับคืนรัง
24 กรกฎาคม 2546 22:29 น. - comment id 156473
หลงตามหาจะแย่ ห่วงจะแย่ ที่แท้ไปอยู่กับสาวบ้านป่าแหงเลย
25 กรกฎาคม 2546 00:07 น. - comment id 156498
จะออกจากพาราเข้าป่าลึก จะรู้สึกห่วงใยใครหรือเปล่า จะหมู่มิตรจะเมินหมางเป็นครั้งคราว จะลืมเล่าเรื่องราวที่ยาวนาน จะหายไปก็หายไม่บอกลา จะกลับมาก็มาไม่ว่าขาน จะแรมร้างเรื้อรังไปตั้งนาน จะฝากงานฝากคิดติดใจนึก จะเป็นตายร้ายดีไม่มีข่าว จะหลงสาวหลงเลือนเหมือนรู้สึก จะงอนง้ออย่างไรในป่าลึก จะผนึกพลังใจอย่างไรกัน
25 กรกฎาคม 2546 00:29 น. - comment id 156502
ใช่เลยใช่เลยม้า ม้าอีกคน..เหมือนกันแหละ นึกจะไปก็ไปนึกจะมาก็มา ช่างสมคำว่ากวีกระวาดซะจริงๆ
25 กรกฎาคม 2546 01:22 น. - comment id 156515
มีความสุข น่ะ วันนี้ เชื่อหรือเปล่า อารมณ์นี้แหละ ที่ทำให้ เวปไทยโพเอ็ม ดึงดูดพวกเราไว้ แม้จะไม่เคยพบเจอ แต่เรา สื่อถึงกันได้ อย่างตรงใจกันที่สุด วันนี้ เจอมิตรเก่า ๆ หลายคน พร้อม ๆ กัน อย่างมิได้นัดหมาย ทั้งดอกคูณ ทั้งทะเลใจ และ ใคร ๆ อีกหลายคน มาร่วมกันอธิษฐาน อีกนิด นะ ขอให้ เพื่อเก่า ๆ ที่ร่วมกันสร้างบรรยากาศ นี้ กลับมา ทุกคนเลย เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข ของข้าพเจ้าทั้งหลาย
25 กรกฎาคม 2546 08:56 น. - comment id 156548
สาธุ
25 กรกฎาคม 2546 12:48 น. - comment id 156630
ห่างไปถึงสิบเอ็ดเดือน แต่ความรู้สึกยังไม่เลือนหาย กลับมายินดีมากมาย ดีใจที่พี่กลับบ้านได้...นึกอยู่ว่าหาย ...ไปไหนมา... : ) ต้อนรับกลับบ้านเจ้าค่ะ