เก้าอี้นั่งตั้งนิ่งอิงข้างเสา แสงโลมเล้าเอาใจใสวสว่าง ผ่านมาเห็นเช่นทุกวันฉันอ้างว้าง เธอลาร้างห่างไกลไม่ให้เจอ ครั้งหนึ่งนั้นฉันจำได้ไม่ลืมหลง นั่งมั่นคงตรงนี้ทุกทีเสมอ ตามสัญญามารอไว้ให้พบเธอ สม่ำเสมอเจอเช่นนี้ทุกวี่วัน แต่บัดนี้เธอหนีไปจนไกลลับ คงไม่กลับลับไปไม่หาฉัน แม้เธอมีคนที่ไหนไม่สำคัญ เพราะว่าฉันยังฝันรอขอเธอคืน จะมานั่งยังเก้าอี้ก่อนนี้ทำ เหมือนตอกย้ำช้ำใจมิใช่ฝืน เก็บสิ่งดีมีให้จำทนกล้ำกลืน คอยเธอยื่นคืนรักฉันจักรอ
นกตะวัน 24 ก.ค. 2546 06:36 น. - ID 36990 
421
3
0
24 กรกฎาคม 2546 11:19 น. - comment id 156248
นึกถึงเก้าอี้ขาวในห้องแดง และกุหลาบแดงในโถขาว เป็นความทรงทำที่อบอุ่นอย่างมากครับ
24 กรกฎาคม 2546 13:08 น. - comment id 156307
ฝากเสียงหัวเราะกับความสดใส ให้ทุกท่าน เปิดลำโพง เพื่อเสียงหัวเราะที่สดใสยิ่งขึ้น คลิกตรงนี้จ้า ของฝากจากแม่มดน้อยค่ะ น่ารักที่สุดเลย
24 กรกฎาคม 2546 17:22 น. - comment id 156385
มาอยู่เป็นเพื่อนเพื่อรอคอยนะคะ.... แวะมาทักทายค่ะ..
24 กรกฎาคม 2546 21:16 น. - comment id 156438
ความทรงจำทำเหงา แม้ทั้งวันไม่เศร้าอ้างว้าง ตอนกลางวันยังยิ้มได้กว้างกว้าง แต่เพียงแค่เดินผ่านเก้าอี้แห่งความทรงจำ ได้แต่หยุดย้ำยืนดู -----------------------
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
