ชาติเชื้อเสือเจือโหดโลดแล่นล่า.... รอเวลาไขว่คว้าเพื่อศักดิ์ศรี.... สองมือถือยึดมั่นในโลกีย์... มาบัดนี้มีความรักชักทิ้งลาย.... เสือหางด้วนครวญคร่ำรำพันจิต... ตรึกตรองคิดอิดออดน้ำตาไหล... ลายที่สร้างสมมาหมดทันใด... เพราะหัวใจบอกให้พอรอรักเธอ... สิ้นเจ้าชู้ประตูดินผินหน้าหนี... เพียงคนดีให้โอกาสลบภาพเผลอ... ทั้งชีวิตขออุทิศให้กับเธอ... เพียงพบเพ้อพร่ำรำพันฉันรักจริง... ลาแล้วลาภาพก่อนค่อนขอดจิต... ประกาศิตคิดมั่นเหนือทุกสิ่ง... ขอสัญญาจะภักดีด้วยรักยิ่ง... ให้ความจริงใจที่มีปรากฏมา... มารโลกีย์พลีชีวิตเพื่อรักมั่น... ทิ้งลายมันถอยล่าเสน่หา... กามเทพแผลงศรอ่อนอุรา... เหมือนไฟเผาเร้าชีวาจะขาดใจ... รักเริ่มเพิ่มเติมเสริมเยินยอกลิ่น... กรุ่นประทินทอดถอนวอนสงสัย... ทุกถ้อยคำกลั่นจากคนมีหัวใจ... ยอมทิ้งลายถวายรัก...เพียงธอ...
20 กรกฎาคม 2546 22:08 น. - comment id 155531
กลอนวรรคสุดท้ายเขียนผิดนะ เร่งรีบไปหน่อยขออภัยด้วย ตั้งใจแต่งให้ใครบางคนที่น่ารัก และสัญญาจะรักตลอดไป ยอมทิ้งลายถวายรักเพียงเธอ
20 กรกฎาคม 2546 22:45 น. - comment id 155545
ภูมิใจแทนลูกผู้ชายคนนี้และลูกผู้หญิงคนนั้น ที่ได้รับเกียรติให้ความรักครั้งสุดท้าย รักคนที่หัวใจพิเศษมีหนึ่งเดียวในรักแท้ค่ะ ด้วยรัก
21 กรกฎาคม 2546 13:27 น. - comment id 155647
@@เจ้าชู้ประตูดินสิ้นลายแล้ว ใจแน่แน่วแน่นหนักรักยอดหญิง รักสุดท้ายสัญญาว่ารักจริง ลายเสือวิ่ง..จากตัวเหลือหัวใจ @@คนดีโปรดเห็นใจอภัยด้วย วันนี้ช่วยเมตตาอย่าไปไหน ยอมรับกับอดีตที่ผิดไป ขอจงได้รับรัก..ไว้สักคน@@..??เห่อๆๆ