มีบางสิ่งเก็บไว้ในส่วนลึก และตรองตรึกหลายคราวจะกล่าวขาน วันคืนล่วงหลงบ่วงดักดวงมาลย์ จนไร้ทางคืนผ่านพ้นม่านใจ อาจดูเหมือนฉันโง่งมจมความรัก มิอาจถอนสลักรักออกได้ จึงเวียนวนจนพันใยนั้นไว้ ร้อยดวงใจสานสุมคลุมฤดี จะขออยู่ตรงนี้ที่รักหวาน ดั่งเชลยพันธนาการไม่หลบหนี ขังฉันไว้ในรักและไมตรี กำหนดโทษให้มีชั่วนิรันดร์ อย่าสงสารเห็นใจในคนลวง ที่จะช่วงชิงเธอไปจากฉัน อย่าสงสารและคิดลดโทษทัณฑ์ ฉันขออยู่ตรงนั้นตลอดไป
พี่ดอกแก้ว 15 ก.ค. 2546 08:04 น. - ID 36584 
937
7
0
15 กรกฎาคม 2546 09:43 น. - comment id 154241
มีบางสิ่งเก็บไว้ในส่วนลึก เป็นรู้สึกสูงค่าหัวใจขวัญ เป็นบุพเพสันนิวาสสร้างผูกพัน เป็นแรงฝันสร้างวันดีเมื่อมีเธอ เป็นแรงใจให้ไต่ตามยามโลกโศก เป็นดั่งโลกสายรุ้งไว้พ้อเพ้อ เป็นเพื่อนใจในยามเหงาให้ละเมอ เป็นสนองเสนอสิ่งสวยงามตามฝันไกล.. เป็นดอกไม้ทั้งโลกหล้าคราหลับฝัน เป็นน้ำผึ้งพระจันทร์ยามราตรีหยาดหวานไหว เป็นเพลงฝันในวันนี้กล่อมดวงใจ เป็นอะไรอะไรก็ได้ที่สวยงามที่แสนดี! ด้วยรักและคิดถึง ดูแลสุขภาพกายใจนะคะยามหน้าฝนนี้ที่พาให้ทุกดวงใจไทยโพเอมพิร่ำพิไรยามมองสายฝนพรำค่ะค่ะ
15 กรกฎาคม 2546 09:45 น. - comment id 154242
ความรักที่มั่นคง ของพี่ดอกแก้ว อิอิ ตอนแรกก็งงว่าคำว่าพันธการคืออะไร ตอนนี้ก็พอเข้าใจนิดหน่อย แต่แต่งเพราะดีนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ p.p
15 กรกฎาคม 2546 19:51 น. - comment id 154339
@พุดพัดชา....... ดวงใจพิไรพิร่ำรำพันไปกับสายฝนพรำจนใจชื้นไปหมดแล้ว .....ยิ่งท้องฟ้าครึ้มๆอย่างนี้ กลายเป็นกวีเจ้าน้ำตากันเป็นแถว .... ก็เลยพลอยรับเชื้อมาบ้างนิดหน่อยค่ะ ....เพื่อให้สมกับฤดูกาล ...ขอบคุณค่ะที่มอบงานเขียนงามๆไว้ที่นี่ ทำให้บรรยากาศอบอุ่นขึ้นมากๆ .... เช่นกันนะคะ ดูแลสุขภาพ และมีความสุขกับชีวิตอย่างเสรี..... ช่วงนี้สายใยแห่งพันธนาการรัดพี่ดอกแก้วไว้กับงานตลอดทั้งวันและคืนเลยค่ะ ..แต่ก็มีความสุขนะคะ ที่ได้ทำงานเพื่อผู้อื่น.... ความรู้สึกเช่นนี้คุณพุดคงทราบดีด้วยตนเองอยู่แล้วนะคะ รักและเป็นห่วงค่ะ
15 กรกฎาคม 2546 19:54 น. - comment id 154341
@...p.p... ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ ... และขอบคุณที่สุดคือ ไม่งงไปกับกลอนของพี่ดอกแก้ว .....ดีใจมากๆเลยที่แวะมาทักทายค่ะ ...ว่างๆก็แวะมาอีกนะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ
15 กรกฎาคม 2546 22:30 น. - comment id 154408
มาชื่นชมกลอนชุดนี้ด้วยครับ ถูกใจจัง
15 กรกฎาคม 2546 22:40 น. - comment id 154409
ถ้าอาจารย์ไม่แก้โซ่ตรวนที่มัดออกเสียบ้าง สายใยแห่งพันธนาการก็ยิ่งจะรัดเชลยรักไว้ ผมว่าอาจารย์จะแย่สักวัน เพราะมันจะรัดตัวเราแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ก็จะอึดอัด หายใจไม่ออก เกิดไม่สบายขึ้นมาได้นะครับ เพราะว่าเราไม่ใช่คนเหล็ก(เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด) เขียนมาด้วยความเป็นห่วงครับ
16 กรกฎาคม 2546 00:10 น. - comment id 154420
@ฤกษ์ ..ดีใจจังที่ได้พบ เหมือนเพื่อนสนิทแวะมาเยี่ยม ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย ....
16 กรกฎาคม 2546 00:21 น. - comment id 154421
@.....ชัยชนะ พันธนาการนี้คือยินดีและเต็มใจ หวังมอบให้ด้วยรักไปทั่วหล้า หาใช่เป็นภาระหนักกายา เป็นคุณค่าของชีวิตลิขิตทาง ยิ่งทำบุญบุญยิ่งหนุนให้อุ่นใจ ดังโบราณว่าไว้ไม่โรยร้าง เป็นพลังผลักพ้นภัยเจือจาง เพราะเร่งสร้างกุศลเสริมเพิ่มแรงใจ ชีวิตนี้น้อยนักถ้าจักเปรียบ อายุยิ่งย่างเหยียบยิ่งน้อยใหญ่ ใช้เวลาอย่างมีค่าและมั่นใจ คือสานธรรมอำไพให้เรืองรอง ...ขอบคุณในน้ำใจอันเมตตาของชัยชนะเป็นอย่างยิ่ง ...ขอบคุณที่เป็นห่วงสุขภาพ ...ได้รับความรู้สึกเช่นนี้ยิ่งทำให้มีพลังอีกมากโข และรู้สึกอยากจะทำสิ่งดีๆให้มากขึ้นไปอีก ..สงสัยจะสวนทางกับความต้องการของชัยชนะซะแล้วละ .... ...ไม่ต้องห่วงนะคะ ...จะพยายามดูแลตัวเองให้งานเหมาะสมกับเวลาและสุขภาพ ....เพราะยังไม่ต้องการจากตรงนี้ไปเร็วนัก @...ขอบคุณอีกครั้งสำหรับน้ำใจงามที่ชัยชนะมอบให้ ..ประทับใจมากค่ะ
17 กรกฎาคม 2546 08:00 น. - comment id 154656
มามั่นพันธนาด้วยครับ รักเจ้าเอย ไหลจาก ล้นหลากเลย ห่วงคนึงเฉลย รักเผย แผ่ให้หวาน เพียงกายา เพียงเพลา มิเปล่ากาล รักทรมาน ร่างเร้า ใจเจ้าผ่อง หอมจากใจ หลากไป สู่ใจใส กำลังใจ ส่งให้ ทั่วทุกผอง เหน็ดเหนื่อยเมื่อย ปวดกาย ตามครรลอง หทัยคลายเบา ดุจครอง ทิพย์พิมาน สายลมร่ำ หายใจ มิเที่ยงเลย กายกำลัง พลังเผย ให้สุขผ่าน ส่งใจเบา ลอยล่อง สู่ทองธาร มิเปล่ากาล แผ่บุญ สู่ปวงชน เขียนจากความรู้อันน้อยนิด แต่ด้วยความอยากเขียนอย่างยิ่ง สาธุ บุญอาจารย์ครับ
17 กรกฎาคม 2546 10:22 น. - comment id 154691
@...น้ำ.... คำจากใจ..ยิ่งใหญ่..กว่าทั้งหมด เพราะงามงด..ด้วยจิต..ที่สดใส จากน้ำใจ..สู่น้ำคำ...ย้ำจริงใจ จึงหลากไหลแต่ความงามยามชิดชม ...บทกวีที่นุ่มนวล หวายละมุน ..เปี่ยมไปด้วยความจริงใจ ...ขอบคุณอย่างที่สุด ในความเข้าใจที่มอบมา ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
