....ณ ห้วงแห่งคำนึง ยังตราตรึงคืนค่ำครวญ ใจน้องอย่าเรรวน ใจพี่หวนคืนแก้วตา ....เพียงกบน้อยลอยสระ หวังบุญจะมีวาสนา เชยชมเจ้าดอกฟ้า ได้แต่แหงนหน้ารอคอย ....ปราชญ์ทักไว้ใฝ่สูง เพื่อเทิดทูนด้วยต่ำต้อย เป็นกบน้อยละห้อย น้องน้อยเขาคงไม่แล ....ขอเสงี่ยมเจียมถ้อย อยู่ดงดอยไกลกลางแพ สันโดษวิเวกแล สงบรำงับดับอนุสัย