..ยอมรบ...

หนึ่งเดียวคนนี้

ปล่อยให้ความคิดถึงเธอทำร้าย
เพราะไม่อาจทำอะไรได้มากกว่านี้
เข้าใกล้เธอก็ถอยห่างออกไปทุกที
เป็นระยะทางอันคงที่ระหว่างใจ
ให้ความเหงาปลอบโยนความรู้สึก
เก็บน้ำตาไว้ลึก ๆไม่อยากร้องไห้
ยอมรับว่าไม่อาจบังคับใคร
เพราะความรู้สึกของตัวเองยังบังคับไม่ได้เลยสักครา				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 กรกฎาคม 2546 15:45 น. - comment id 153331

    จะห้ามอะไรได้แหละได้เมื่อ
    ห้ามตัวเองให้เชื่อตัวเองยังไม่ได้
    แล้วจะห้ามอะไรได้อีกในใจ
    ขนาดห้ามไม่ให้ไปรักใครยังห้ามใจไม่ได้เลย
    
    ***แวะมาทักทายจ๊ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน