ขอบคุณวสันตฤดู มาพร่างพรูสายใสเย็นเช่นสายฝน ชะล้างรอยระอาล้ากมล ให้ใจคนเช่นเราคลายเหงาหงอย ฝนปนน้ำนัยนาเมื่อคราเศร้า อิงแอบเอาน้ำตามาปลดปล่อย ขอบคุณกรุ่นละอองที่ล่องลอย ใจน้อยน้อยได้ผ่อนคลายหายระทม แม้นมิได้สายพิรุณละมุนม่าน ชโลมผ่านรดอุราคราขื่นขม คงอัดอั้นตันตื้นต้องฝืนตรม บาดจะบ่มโบยระบมตรมจนตาย ขอบคุณฟ้าร้องคะนองคลั่ง มาบดบังเสียงสะอื้นจนกลืนหาย ได้กรีดร้องพ้องกรีดฟ้าพาผ่อนคลาย กับรักร้ายละลายลงปลงกับฝน ขอบคุณความเปียกปอนซึ่งสอนใจ รักเมื่อไรให้เตรียมไว้ใจจะหม่น ต้องเปียกชุ่มหนาวสะท้านรานกมล เหมือนดังฝนสาดกระเซ็นก็เช่นกัน และสุดท้ายขอฝากอยากขอบคุณ รักที่ขุ่นขมขื่นตื่นจากฝัน สร้างประสบการณ์ช้ำให้จำมั่น ทำให้ฉันตาสว่างกลางสายฝน (ม้าก้านกล้วยป
ม้าก้านกล้วย 7 ก.ค. 2546 22:12 น. - ID 36260 
898
3
0
8 กรกฎาคม 2546 12:15 น. - comment id 152704
อยากขอบคุณความรักสักหนึ่งครั้ง ที่ทำฉันต้องพินพังนั่งขื่นขม ที่ทำให้ใจฉันนั้นตรอมตรม รักขื่นขมจำสนิทติดจนตาย ***แวะมาทักทายค่ะ***
8 กรกฎาคม 2546 18:45 น. - comment id 152820
:) มาเป็นกำลังใจค่ะ ................................................ :)
9 กรกฎาคม 2546 09:15 น. - comment id 152892
ใครหนอทำให้พี่ม้าฯเราขื่นขมได้^_^
14 กรกฎาคม 2546 23:14 น. - comment id 154201
เพิ่งกลับจากต่างจังหวัดค่ะ แวะมาทักทายค่ะ เหนื่อยจังเลย...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
