ห่างหายไปเหมือนไม่เคยมีตัวตน... อ้างว้างอยู่บนความสับสน และยังเป็นฉันคนเดียวที่วูบไหว อยู่กับความเหงา เหมือนคนไม่มีหัวใจ เพ้อถึงเธอแล้วร้องไห้ ก็ได้แต่ปลอบตัวเองต่อไป.. ... บนโลกที่โหดร้ายเพียงลำพัง..
7 กรกฎาคม 2546 11:43 น. - comment id 152468
้เธอไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกนี้ ลองลองมองดูให้ดีอีกสักหน เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจอีกหนึ่งคน ที่อยากจะให้เธอหลุดพ้นจากคนไม่จริงใจ ***มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ถ้ายังไงก็รู้ไว้ว่าคุณยังมีฉันเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ***
7 กรกฎาคม 2546 11:59 น. - comment id 152474
ยินดีที่กลับมา ห่วงหาแลไม่เห็น ให้เป็นอย่างเคยเป็น ฉันตื่นเต้นเมื่อพบเธอ คิดถึงนะ
7 กรกฎาคม 2546 13:56 น. - comment id 152515
โลกมิได้โหดร้ายทุกเวลากับทุกคนหรอกนะคะ มาเป็นกำลังใจ ...................................................... :)
7 กรกฎาคม 2546 14:08 น. - comment id 152520
ไหม จ้าาาา เป็นอะไร บอก พี่ สิครับ น้องสาว พี่ หายไปไหน มา (เล่น rag หนักไป ^_^)
7 กรกฎาคม 2546 15:27 น. - comment id 152548
สวัสดีจ๊าใหม คิดถึงนะ
7 กรกฎาคม 2546 15:49 น. - comment id 152553
ขอบคุณทุก ๆคนที่คิดถึงและยังคงไม่ลืมกัน ดีใจที่เมื่อ กลับมาตรงนี้แล้ว ยังรู้ว่ามีคนที่รอคอย และได้รับการต้อนรับที่อบอุ่น.. ถึงพี่ชาย ขอโทษมาก ๆที่ไม่ได้คุยกะพี่ชายเลย.. น้องสาวกำลังมีปัญหาอย่างร้ายแรง เหนื่อยและท้อกับชีวิตในแต่ละวัน.. แต่น้องสาวเชื่อว่าซักวันเรื่องพวกนี้จะต้องผ่านไป แล้วน้องสาวค่อยคุยกะพี่ชายนะ (ไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้พี่ชายเห็น) รักทุกๆ คนค่ะ
8 กรกฎาคม 2546 16:22 น. - comment id 152757
เข้มแข็งนะ ตอนนี้เราก็กำลังดึงเอาความเข้มแข็งตัวเองมาใช้เหมือนกัน วันที่เศร้าใจ มองใบไม้ไหวกับแดดจ้า แสงสะท้อน...มีน้ำใจตา เชื่อเถิดว่า ความเจ็บปร่า จะจางลง