กวีเศร้าเศร้า อ่านครั้งแรกรู้สึกเหงา...อยากร้องไห้ ผ่านวัน--ผ่านไป เก็บหนังสือกวีมาปัดฝุ่น-อ่านใหม่ ความหมายกินใจ น้ำตาไหล...ท่วมทัน ความรู้สึกเก่าเก่า เจอครั้งแรกรู้สึกเศร้า อยากร้องไห้ ผ่านวัน--ผ่านไป ยังไม่มีวันลืมเลือนได้ วันนี้...กวีบทเก่า ทำความเศร้าที่ยังไม่จาง - -ฉายชัด- -ฉายซ้ำ ภาพนั้นยังคงจดจำ ติดตาอยู่กับหัวใจฉัน ความหมายของความรักความผูกพัน กวีบทเก่าช่างขานซ้ำ รักที่เกิดแล้วเจ็บช้ำ ฝังรากลึกลงในความทรงจำ เกือบจะแห้งเหี่ยวไปกับกาล กวีบทเก่ากลับมาเรียกมัน - -ฉายชัด- -ฉายซ้ำ กวีเก่าเก่า ยิ่งอ่านแล้วยิ่งเศร้า...ทรมาน กวีบทเก่าเรียกความทรงจำช้ำช้ำ... ...ที่หายไปนาน- - กลับขึ้นมาฉายซ้ำในโรงหัวใจ
7 กรกฎาคม 2546 15:26 น. - comment id 152547
กวีเก่า ๆ กับความเหงาก่อน ๆ อ่านแล้วใจฉันนั้นร้าวรอน เป็นกวีที่ไม่มีวันจะจบตอน ด้วยมีความร้าวรอนในหัวใจ ***แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ***
7 กรกฎาคม 2546 20:54 น. - comment id 152620
บทกวีถึงแม้จะสุขหรือเศร้า มันก็เป็นถ้อยคำของความรู้สึก ที่อ่านแล้วหวนระลึกถึงสิ่งที่ผ่านเลย เขียนได้ดีนะคะ