คืนนี้รอบข้างเงียบมาก... ฉันไม่ได้แหงนมองจันทร์เช่นทุกคืน.. ท้องฟ้าดูเงียบเหงา เทาทึมตั้งแต่เย็นแล้ว ฉันตาฝาดไปรึเปล่าหนอ.. ที่วันนี้..ดูโลกรอบข้างและท้องฟ้าราวทาบทาด้วยสีน้ำเงิน.. อีกคราครั้ง..ในรอบสิบปี.. เย็นมาก ใกล้ค่ำ ได้ยินเสียงจิ้งหรีดกรีดร้องระงม.. ฉันจุดเทียนอาบน้ำ.. ปล่อยให้สายน้ำจากฝักบัวกระหน่ำหนัก..รินรด.. มืดทั้งบ้าน...ฉันพยายาม...เช็ดผมให้แห้ง...ทั้งๆที่มือและใจทำไมอ่อนแรงไร้พลัง... ทรุดตัวลงนั่งนิ่งๆ ทิ้งใจและตัวในความความมืดมิด..ดิ่งจม..ในห้องนอน ริมหน้าต่าง มีใบจำปีซัดส่าย ไหวไกวกล่อมเป็นเพื่อน... ในภวังค์ ฉันง่วงงุน...งีบหลับไป.. ฉันฝันร้าย น่ากลัว..ฝันว่าตัวเอง วิ่งหนีอีกแล้ว วิ่ง..วิ่ง..วิ่ง..หนีจากผู้ชายคนเดิม.. ที่เคยฝันเห็นหลายครา..... ฝันนี้..ฉันไม่โชคดีเหมือนคราวก่อน..เขาไม่ได้ปรานี..ปล่อยฉันไป.. แต่กลับจ้วงแทงตรงกลางใจฉัน..หนักหน่วง..รุนแรง..อย่างสาสะใจ.. ในฝัน..ฉันมิได้กรีดร้อง..แต่แค่แหงนมองเขาด้วยสายตาที่เป็นคำถามและหยาดน้ำตา!..
พุด 6 ก.ค. 2546 23:08 น. - ID 36211 
957
5
0
6 กรกฎาคม 2546 23:33 น. - comment id 152345
ว่าจะไม่ถามแล้วเชียวอดไม่ได้
7 กรกฎาคม 2546 07:41 น. - comment id 152374
ขวัญจงกลับสู่ขวัญ เถิดหนาขวัญของฉันอย่าร้องไห้ มารับรู้ อยู่ข้างใจ สถิตณ.หทัยเถิดขวัญน้องจันทร์เพ็ญ เพียงฝันร้าย คลายหมองนะ ฟังเพลงว่า พี่จะกล่อม เดือนดารา มารายล้อม พวงพยอมหอมไว้ให้เธอ คลายคลาง ลางราง วางวาง สอางสอาง จางจาง รุ้งสาง รวีใส ใจพี่ มาแล้วนาง อย่าราร้าง พร่าเร้า รอรวมเรียง อิอิ มาส่งยิ้มยามเช้าก่อนเดี๋ยวสายมาอีกนะ
7 กรกฎาคม 2546 09:24 น. - comment id 152399
อาจติดค้างหนี้เก่าคราวรักก่อน จึงยอกย้อนดวงใจให้โศกศัลย์ ติดตามมาทวงถามความคราวนั้น ที่สร้างหนี้แก่กันก่อนจากมา อาจเป็นความอาวรณ์สะท้อนจิต ทำให้คิดหมองไหม้ในปัญญา จึงเป็นภาพร้านรานทะยานมา ยามนิทราให้ฝันร้ายหมายย้ำใจ อาจเป็นมนต์ดลจิตนิมิตหนัก ให้เห็นโทษในรักที่เคยใกล้ เห็นถึงความดุร้ายของจิตใจ ยามสิ้นไร้สายรักภักดีกัน แต่ตอนนี้ตื่นแล้วนะงาม พ้นจากความหม่นหมองครองโศกศัลย์ ความสว่างกระจ่างของกลางวัน จะลบฝันเลือนหายคลายน้ำตา @มาร่วมแจมด้วยค่ะ คุณพุด
7 กรกฎาคม 2546 10:30 น. - comment id 152421
เกิดคำถามตามหลอนตอนนอนหลับ ดาวระยับเต็มฟ้ามาหม่นหมอง เศร้าระยิบกลับสว่างพร่างครรลอง เข้าครอบครองหัวใจอันละมุน เธอจ้วงแทงกลางดวงใจไม่ยั้งหยุด ใจพิสุทธิ์ของฉันดั่งโดนกระสุน เล่นละครแทงใจฉันดั่งโดนปืน ลมพัดครืนรักพังยับลงกับตา..... สมหัวใจเธอนักในคืนหนึ่ง เธอระรื่นเวลาฉันนั้นเพ้อหลง เพียงอ่านคำย้ำฟังเสียงเจตจำนงค์ เธอปลิดปลงเด็ดใจฉันไปขยี้ บีฑา จนสาสะใจ!!! งานพี่พุดพัดชา ชิ้นนี้งามมากครับ เหมาะที่จะอ่านและเก็บไปฝันในตอนกลางคืนตอนฝนตก แล้วก็นอนหลั่งน้ำตาเงียบๆ เศร้าอย่างเหลือประมาณ ครับ
7 กรกฎาคม 2546 10:57 น. - comment id 152442
โลกหมุนเวียนเปลี่ยนผันคืนวันผ่าน ดอกรักราญราโรยไร้สิ้นฝัน พอกันทีอย่าย้อนยอกมาหลอกกัน ทางของฉันทางของเธอขนานใจ.. พอกันที แค่ชาตินี้ลาเลยลับ พอกันที อย่าหวนกลับมาหวามไหว พอกันที ไปเถิดไป ไปให้ไกล หยุดหัวใจ ทำร้าย พอเถอะพอ.. รออรุณรุ่ง พรุ่งนี้ ยังส่องแสง คงมีแรง คว้าไขว่ ใจเราหนอ พอกันที หนี้สวาท ชดใช้ให้เกินพอ ขอเถอะขอ..พอกันที ไปข้างหน้าหาเหยื่อใหม่ไปเถิดไป !
7 กรกฎาคม 2546 14:23 น. - comment id 152530
:) ............................................ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
