อยากหนีไปสร้างโลกใหม่ในเกาะร้าง และเคียงข้างขอมีเธอนะยอดขวัญ หนีขยะมมุษย์มากมีสารพัน สร้างสวรรค์หวานกลางใจในเงียบงาม.. เป็นวิมานกระท่อมทางมะพร้าว นอนนับดาวพราวฟ้าพาวาบหวาม ฟังเสียงคลื่นคลอทรายดนตรีงาม ทุกโมงยามในอ้อมกอดกันและกัน.. มีเรือน้อยคอยกลับฝั่งหวังยังชีพ ไม่เร่งรีบถีบหัวใครไต่หาฝัน มีเพียงใจใสงามตามตะวัน รุ้งเฉิดฉันท์ฝันคว้าไขว่ในพอดี.. เป็นความฝันหาทางออกโลกบอบช้ำ หลังเรียนร่ำคืนสังคมอุดมคติ สิ้นพันธะหัวใจไม่มีแล้วซึ่งหน้าที่ เหลือชีวีฝากดวงใจไปนิรันดร์..
6 กรกฎาคม 2546 20:27 น. - comment id 152283
:) ................................................... :)
7 กรกฎาคม 2546 00:09 น. - comment id 152353
อิอิ ไปด้วยคน
7 กรกฎาคม 2546 07:42 น. - comment id 152375
เรือใบ..กลางทะเล ซัดเซ...หาฝั่ง.. ..ภาพวาด..เรนจัง.. ความหลัง.. เมื่อเยาว์.. มีชายหาด.. เรนวาด.. มีมะพร้าว.. สวนดอกไม้พราว.. มีสาวน้อย ..น่ารัก..ชื่อ..?? .ขอเรน..ไปด้วย คนดิค่ะ.. สัญญา.. จะไม่กวน.. แค่ป่วน.ไปด้วย.. สัญญา เรนจะช่วย.. กวาด.บ้านสวย..ให้เรียบร้อย... ..นะค่ะ.. เรนอ้อน..นะ... อิอิอิ...
7 กรกฎาคม 2546 08:09 น. - comment id 152379
(ขอแซวสักเล็กน้อย) ที่ว่าเกาะร้าง ชื่อไม่ค่อยเป็นมงคลสักเท่าไร น่าจะเปลี่ยนเป็นเกาะสวาท หาดสวรรค์ หรืออะไร ๆ ก็ได้ที่ฟังดูไพเราะ เกาะนี้ผมคงจะไม่ไปด้วย
7 กรกฎาคม 2546 09:07 น. - comment id 152388
..อยากตามไปร่วมโลกในเกาะร้าง... เพื่อไม่ต้องอ้างว้างนะยอดขวัญ....... ..ร่วมเรียงเคียงคลอพนอกัน สร้างสวรรค์กลางใจในวิมาน มุงรักปักฐานสานสวาท ไม่รังแกเกรี้ยวกราดหักหาญ ถนอมใจไว้ร่วมอุดมการณ์ นับดาวบนม่านฟ้างาม ..ฉากนี้แม้มีเพียงแค่ฝัน แต่ใจนั้นมอบรักให้อย่างไหวหวาม ส่งกระแสห่วงใยทุกโมงยาม ให้พบความสุขสงบพบเกาะใจ .....มาร่วมสร้างฉากฝันที่มีแต่ความสุขด้วยคนนะครับ
7 กรกฎาคม 2546 09:45 น. - comment id 152407
ฟองอากาศ..มิเคยขาดน้ำใจรัก พี่พุดชักซึ้งใจในความหวาน มาขอบคุณน้องน้อยยอดดวงมาลย์ ที่ตามอ่านงานพี่พุดมิหยุดรักพี่เลย.. เพียงเพราะเธอคือลมหายใจแห่งชีวิต..คำนี้ให้น้องนะคะแทนความซาบซึ้งใจค่ะ.. น้องเรน.. น้องน้อยดวงใจงาม..พี่ภาวนาทุกโมงยามให้รักษาความพิสุทธิ์ใสนี้ไว้ให้ได้นานที่สุดนะคะ ไว้ประดับใจไทยโพเอมให้ใสงามตามน้อง และอย่าไปเลยค่ะ..เกาะร้าง..มันมากมีเสือสิงห์กระทิงแรดมิปลอดภัย น้องหาบ้านในใจในฝันที่อบอุ่น และลงทุนปลูกดอกไม้หวานๆดีกว่านะคะนะ... ชัยชนะชนะใจ.. เกาะร้างก็บอกแล้วว่าอยากไปอยุ่อย่างอ้างว้างกับใครสักคนเพียงนั้น..เท่านั้น ส่วนเกาะสวาทหาดสวรรค์อยู่มาตั้งแต่เกิดแล้ว มันกลายเป็นเกาะนรกผลุบผลุบโผล่พอมองเห็นรำไรด้วยขยะมนุษย์มากมี เกาะร้างในฝันนี้..คงร้างจริงๆแล้วเพราะคนที่อยากให้ไปด้วย บังเอิญเขาไม่ว่าง..มีภาระกิจผูกพันชอบดินเนอร์มื้อค่ำแกล้มแสงเทียนในเมืองกรง..ยังหลงทางหลงแสงสีอยู่.. ก็ยื่นใบสมัครมามากๆนะคะ เผื่อจะได้พาไปสร้างวิมานดอกผักบุ้งด้วยกัน..รับไหวรึปล่าวแค่นั้นค่ะ ... ณ.รังษี..พุดพัดชาบอกยังคะ ว่าเป็นหนึ่งในสิบในดวงใจไหวงามนี้..ที่ชอบงานณ.รังษีมากพอกันเลย..และวันนี้มาต่อกลอนได้พริ้งพราวมาก.. พี่ยังเบลอๆอยู่นะ เพราะว่าเมื่อคืนเสียเวลากับเรื่องไม่ได้เรื่องมากไปค่ะ ก็ลองดูหน่อยนะคะ... เกาะกลางใจในฝันนี้ที่มอบให้ หวังเคียงชายใจดวงดีพิสุทธิใส มาวันนี้เริ่มรับรู้ด้วยเสียใจ และเสียใจว่าไม่มีในโลกจริง!
7 กรกฎาคม 2546 19:46 น. - comment id 152596
และเสียใจว่าไม่มีในโลกจริง! เป็นคำทิ้งท้ายกลอนย้อนใจเหงา ว่าคงเพ้อคงคลั่งเพียงตัวเรา รักที่ยื่นให้เขา...เขาไม่แล คงเห็นเราแค่รุ้งรางข้างโค้งฟ้า เป็นละอองบางตา..ไม่แยแส รักที่ให้..สิ้นเยื่อใย..เขาไม่แคร์ เขามัวแต่เสียใจ....ไม่เห็นเรา.... ที่ตรงนี้คงไม่มีที่ว่างแล้ว เพราะเกาะแก้วกลางใจไม่คลายเศร้า ไม่ต้อนรับแขกเยือนเหมือนไร้เงา ขอไปยืนตรงที่เก่า..ตามลำพัง