เริ่มรุ่ง!

พุด


เริ่มรุ่ง.....
ในราวเมือง..ที่มิใช่..ราวป่าใหญ่ไพรกว้าง.
ที่ฉันนี้ฝันใฝ่อยากฝากกายใจไปเริ่มรุ่ง..ในราวพฤกษ์ไพรพนา..
เริ่มรุ่ง..... 
เช้าวันใหม่ ทุกดวงใจ ทุกผืนดิน ทุกถิ่นที่..
ต่างมีฝัน ต่างมีหวังต่างยังมีลมหายใจต่อดวงใจรักไปอีกวัน
เริ่มรุ่ง....
ที่ยังมีเสียงนกร้องขันคู จู้จุ๊กกรู จู้จุ๊กกรูเพราะพริ้งพราว 
บรรเลงเพลงแห่งราวไพร. 
เพราะยังมีต้นไม้ใหญ่ให้เกาะคอนขัน..ในบ้านของฉันเอง..
เริ่มรุ่ง..... 
ฟ้าหวาน ลมหนาว  เย็นฉ่ำ  เมฆอิ่มใส  
อาบไรแสง สายไหม ลมชื่น อวลหอมดอกไม้ บานเบิกชูช่อชัน ขันแข่งกันกับใบไม้เขียว   ล้อลมไสว..รอหวานใจชื่นชม..ดมดอม
เริ่มรุ่ง.....
บ้านนี้ ที่ยังมีงามดวงใจใครจะรู้ที่ทำให้ดวงใจใสชุ่มฉ่ำราวหยาดน้ำค้างหยดพราวมาให้ดอกไม้ฝัน..สดสว่างกลางใจ  บานแย้มรับหวัง พลังใจ 
ไฟฝัน ในโลกหวัง โลกอนาคต ที่หมดจดแสนดี ..มิมีท้อแท้แพ้พ่าย...กับกาลเวลาและการเปลี่ยนแปลง...
เริ่มรุ่ง.....
ที่ยังมีฝันว่า สักวัน ใครบางคนที่พิเศษสุดในใจ     
ที่เราแสนภาคภูมิใจในคุณค่าความดี 
ที่มีรักแท้ หนักแน่นมั่นคงจะก้าวมาร่วมชายคา  
พาให้ใจเราทุกคนฝันแสนดีร่วมกัน วันเคียงหมอน  
มิจากลาเลยลับไปไกล ไปหนไหนอีกแล้ว...
เริ่มรุ่ง.....
ที่ยังมีกลิ่นดอกไม้หวานหอม จรุงใจลอยฟุ้งคละเคล้ามากับสายลมหนาวหวานอมเศร้าพราวกับหยาดน้ำค้างที่รอระเหยหาย..ยามอรุณร่ำลา..
พายามสายมาเยือนเยี่ยมแทน...
เริ่มรุ่ง.....
ที่มีเช้าแสนดี มีละอองหมอกเย็น  แสนสบาย มาทายทัก ในบางวัน 
พร้อมกับความฝันความรักมากมีจากทุกดวงใจที่ใสงาม  มากด้วยรัก..ด้วยจริงใจ ..ที่ยินดีมอบให้ไร้ร้องขอ...
เริ่มรุ่ง.....
กับใจดวงดี ที่รู้จักมองโลกให้เป็น 
แลเห็นงาม ไม่มืดบอด รู้รัก รู้ให้ รู้ห่วงใย 
เข้าใจอดทนต่อความเป็นไป ผันแปร  ไม่แน่ไม่นอนของโลกที่หมุนวน 
ยอกย้อนลวงหลอนหลอกใจ ให้มากบทเรียน 
มากประสบการณ์สอนใจฝากจำจด..
เริ่มรุ่ง.....
ที่รู้ค่าการมีชีวิต ที่ถูกลิขิตมาให้แสนโชคดี 
มีดวงตาดวงใจเห็นในธรรมชาติเงียบสงบงามมีพลังใจว่าได้เกิดมาในแผ่นดินร่มเย็น ได้พบพระพุทธศาสนาที่ส่องสว่างนำเส้นทางใจ
ให้แลเห็นในความว่างความพอดี พอดี..
เริ่มรุ่ง.....
ในวันนี้..ขอทุกชีวี คิดแต่เรื่องดี 
เรามีพลังสร้างฝันให้เป็นจริง  พบทุกสิ่งที่หวังและความสุข 
กับคนดี คนเดียวในดวงใจ.. 
ให้มีใครสักคนนอนเคียงข้างยามเริ่มรุ่ง..
 ตราบวันนี้ ตราบชั่วชีวี และชั่วฟ้าดินสลาย....
				
comments powered by Disqus
  • พุด

    5 กรกฎาคม 2546 10:56 น. - comment id 151861

    http://www.kapook.com/musicstation/Binocular/deep.html
    เช้านี้ฝนกำลังพรำสาย
    พุดพัดชากำลังนั่งดูสายฝนและปล่อยให้บทเพลงนี้ครวญคร่ำ ลองฟังดูนะคะณ.รังษี..บางทีพุดพัดชาหานิยามกับอารมณ์ลึกซึ้งในสายถวิลนี้แสนยากจัง..
    รักและรัก  
     
    
    
    So this is what you mean 
    and this is how you feel 
    So this is how you see 
    and this is how you breathe 
    
    Sometimes, i know 
    Sometimes, i go down deep... 
    Ohhh... 
    
    So this is what you mean 
    and this is how you feel 
    So this how you see 
    and this is how you breate 
    
    Sometimes, i know 
    Sometimes, i go down deep... 
    Ohhh... 
    
    Beneath the deep blue sea 
    Touching every breath 
    All a slight of hand 
    For everything you left 
    
    Sometimes, i know 
    Sometimes, i go down deep... 
    Ohhh... 
    
    Sometimes, i give myself for you 
    Sometimes, i know down deep...
  • พุด

    5 กรกฎาคม 2546 11:01 น. - comment id 151862

    คือรัก พุดพัดชา 
    
    คือดอกไม้สยายกลีบรับน้ำค้าง
    คือดาวพร่างพริบพราวเคล้าคลึงไหว
    คือตะวันอันเจิดจ้ากระจ่างใจ
    คือสว่างไสวใจไม่ท้อพ้อเพียงรัก......
    
    คือเกสรอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง
    คือความซึ้งความเศร้าได้ประจักษ์
    คือสายธารหวานดวงใจเป็นยิ่งนัก
    คือนวลตักน่านอนแนบแอบฝันไป..
    
    
    คือกลีบดอกไม้ไหวละมุนอุ่นแก้มหอม
    คือพะยอมหลอมละลายให้ใจสั่น
    คือพลังหยินหยางยามห่างกัน
    คือสวรรค์คือนรกตกบ่วงใจ.....
    
    คือสายรุ้งรุ่งเรียวฟ้าคราหลับฝัน
    คือหวานจันทร์หยาดสายร่ายมนต์ไหว
    คือทะเลเทกระแทกแทบขาดใจ
    คือคลื่นใสคลอทรายซัดส่ายเบา....
    
    คือความหวังพลังใจไม่รู้จบ
    คือสงบเงียบงามแม้ยามเหงา
    คือหอมหวานปานดอกไม้ทั้งโลกมอบให้เรา
    คือนานเนา นิรันดร์คือฝันดี..แค่มั่นคง!
  • ความห่วงใย

    5 กรกฎาคม 2546 15:22 น. - comment id 151904

    .........กำลังใจ...........
    หอบมาให้อีก 1 ดวง...........
    ขอบอกว่าซึ้งมาก.............
    
    
  • น้ำ

    5 กรกฎาคม 2546 19:18 น. - comment id 151948

    เริ่มรุ่ง   กลิ่นอุ่น   ไอแก้ม
    แม่แฉล่ม  โฉมฉลา  มารศรี
    ดอกพุด     ซ้อนดุจ   วิมุตฤดี
    กล่อมที่     ข้างหู      พรูพราย
    
    เริ่มรุ่ง       สางราง    แสงเร้า
    ไอละอุ      ร้าวรู้       จำจากหาย
    เพียงน้ำค้าง  ว้างลม   ละลาย
    วงแขน      กอดไว้   อุ่นไอ
    
    เริ่มรุ่ง        หอมจรุง   กายน้อง
    ใฝ่ฝัน       ประคอง    พิสมัย
    ทุกทิวา     ราตรี        อำไพ
    พรบจูบ     ละไม       ในฤดี
    
    เริ่มรุ่ง       สะดุ่งตื่น    หมดชื่นฝัน
    ในนั้น       กกกอด     สุขศรี
    สมหทัย    ไขวคว้า      นานปี
    เพียงฝันดี   หวานไหว  ให้รำพึงรำพัน
    
    อิอิแม่กลอนหวานของนิ  ในฝันนะ
    
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    5 กรกฎาคม 2546 21:55 น. - comment id 151986

    นั่งรอตะวันขึ้น อ่านงานอันสุนทรีย์ของพุดพัดชา
    สุขหาใดปาน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน