ความมืดมิดทำให้คิดถึงเรื่องเศร้า.... ความเงียบเหงา...เปล่าเปลี่ยว...รุมหนักหนา.... เพียงถ้อยคำได้ยินกระทบมา.... ราวกับว่า...น้ำตาจะไหลริน... ฝนปรอยปรอยพลอยซ้ำความช้ำชอก.... อยากจะออกห่างไกลคำติฉิน.... ยอมแพ้พ่ายทุกอย่าง....อายฟ้าดิน.... อยากจบสิ้น...วิญญาณ....ผ่านกวี.... เหมือนเงาฝันวันวานตามผลาญจิต.... เหมือนชีวิตเกิดมาไร้ศักดิ์ศรี.... เหมือนชะตากำหนดให้มีราคี.... เหมือนกับมีมารร้ายทำลายกัน
บุรุษแห่งกาฬ 2 ก.ค. 2546 19:47 น. - ID 36002 
1391
1
0
3 กรกฎาคม 2546 14:02 น. - comment id 151290
มาช่วยส่องสว่างนำทางให้ เพื่อให้เธอก้าวต่อไปในจุดฝัน อย่าได้หยุดจงลุกขึ้นสู้กับมัน ความมืดไม่หยุดยั้งความสว่างของฉันได้หรอกเธอ ***แวะมาทักทายค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
