แม้นแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย อย่ามีคู่เลยจะดีกว่า คำอิเหนาเหน็บนุชบุษบา ควรนำมาเป็นเหมือนข้อเตือนใจ หากเธอหลงรูปกายแต่ภายนอก อาจช้ำชอกภายหลังนั่งร้องไห้ ก่อนรับบทรจนาเสี่ยงมาลัย พิเคราะห์ให้ถี่ถ้วนประมวลความ ทั้งความคิดจิตใจนิสัยเขา รวมโคตรเหง้าเพื่อนพ้องอย่ามองข้าม สิ่งแวดล้อมย้อมสีดีหรือทราม อย่าเห็นงามเพียงจากฟังปากใคร เผื่อหน้าซื่อคือเล่ห์เขาเสแสร้ง พอสำแดงธาตุแท้สุดแก้ไข อย่าเห็นแก่แค่เขาช่างเอาใจ แล้วเคลิ้มไปว่ามันไม่ผันแปร หวังคู่ครองคู่คิดคู่ชิดชื่น หากเป็นอื่นก็อาจสร้างบาดแผล หวังฝากผีฝากไข้ให้ดูแล มิทันแก่แค่เก่าเขาก็ไกล แทนทุ่มเทเวลาร่านหาคู่ หาความรู้พอเพียงเลี้ยงตัวไหว อิสระสุขสบายมิอายใคร ดีกว่าได้คู่แค้นแทนคู่เคียง
เวทย์ 1 ก.ค. 2546 13:14 น. - ID 35953 
16746
23
0
1 กรกฎาคม 2546 13:22 น. - comment id 150828
จริงๆ ขอรับ.... .
1 กรกฎาคม 2546 13:32 น. - comment id 150833
กลอนสาวเอยทุกภาค...ให้แง่คิดที่ลุ่มลึกมากครับลุง เนื้อหาที่เป็นเอกภาพ ตอนนี้คิดไม่ออกว่าจะเริ่มแต่งยังไงดี แบบว่าไม่ได้แต่งนาน ๆ สมองมันไม่ไหลเลยครับ.....
1 กรกฎาคม 2546 13:47 น. - comment id 150838
เยี่ยม!!
1 กรกฎาคม 2546 13:56 น. - comment id 150840
สอนใจดีจัง แทนทุ่มเทเวลาร่านหาคู่ แหงะ คำมันตรงไปรึเปล่าคะ ก่อนรับบทรจนาเสี่ยงมาลัย-------อันนี้เปรียบเทียบดีมากๆเลยค่ะ อย่าเห็นแก่แค่เขาช่างเอาใจ แล้วเคลิ้มไปว่ามันไม่ผันแปร--------แหะๆรู้ใจผู้หญิงดีจัง แต่เพลงว่าภาษามันฟังดูไม่สละสลวยยังไงพิกลๆนะคะ อาจจะเพราะไม่มีสัมผัสพยัญชนะรึเปล่า เอ จะว่ามีก็มีนี่นา แต่มันฟังแปร่งๆ แต่ก็ตรงความหมายดี ชอบวรรคจบที่สุดเลยค่ะ
1 กรกฎาคม 2546 14:23 น. - comment id 150844
ชอบบทนี้อะลุง
1 กรกฎาคม 2546 14:35 น. - comment id 150847
หน้าส่วนตัว
ชอบๆๆ เห็นด้วยอย่างแรง
งามเอย สตรี ม ธุ ร พิศ น ฤ มิต อ มรทรง
เอวอร จะอ่อน วรอนงค์ จิ ต หลงระรุ่มกาย
งามเนตร วิเศษ จะ พิ ศ จ้อง น ร ต้อง จะ วางวาย
งามโอษฐ์ ยะยิ้มพิ นิ จ ฉาย วรลักษณ์ ว จี พา
แม้งาม พิ สุทธิ์ สิเนหะ เนื้อ มิ อะ เคื้อ ณ ปัญญา
ยามกา ย เริ่ม จ ะริ ช รา ก็ จะ ม้วย มิ ใคร่งาม
ควรมี วิ ชา พิ ริ ยะรู้ สุ พ บูและรู้ความ
ปัญญาจะพา ข จ ร นาม รุจิกว่า ณ รูปกาย
ควรมี วิ สุท ธ ม ร ยาท และฉลาดจะแย้มพราย
งามพร้อม พิ ลาสบ่มิจะคลาย มิ ม ลาย ณ ตามกาล
1 กรกฎาคม 2546 14:36 น. - comment id 150848
อ่า ทำมัยมาปะแล้วมันดูเบี้ยวๆ T_T
1 กรกฎาคม 2546 14:45 น. - comment id 150851
น่ารัก..สาระใจยอดเยี่ยม.. และต้องตามพริ้นทุกภาคเพื่อหาทางต่อกลอนสอนใจที่จริงๆและแสนลงตัวแล้ว .... สุภาพบุรุษลุกผู้ชายชื่อนายเวทย์ ร่ายมนต์เสกคำสอนวอนวัยรุ่น ผ่านหนาวร้อนเรื่องรักชุลมุน ด้านหอมกรุ่นไยไม่ว่า..มาด้านลบเพียงเดียว.. ..น่ารักมากที่มีข้อคิดมาสอนใจ ..แต่.. อยากบอกว่าลูกผู้ชายหัวใจดิบเดิมที่ดีดีมีคุณธรรมก็มากมายนะคะ.. พุดพัดชาจะแก้แทนให้นะหนุ่มน้อยคนดี ที่มีรักแท้หนักแน่นมั่นคงมิพะวงจะทำลายและทำร้ายใจสาวๆ.. อย่างคนที่รู้ค่าคำงามนามว่าเพศแม่ผู้อ่อนแอแต่สองมือแม่นี้ที่สร้างโลกสร้างลูก..มาคู่โลกคู่คน.คู่คณธรรมมา.ยาวยืน.. ด้วยชื่นชมศรัทธารักคิดถึงนะคะคุณเวทย์..
1 กรกฎาคม 2546 15:08 น. - comment id 150858
ขอชื่นชมค่ะ และจะบอกว่าชอบมาก ๆ ด้วย ขออนุญาตเก็บไว้ในกลอนที่ชอบนะค่ะ
1 กรกฎาคม 2546 15:54 น. - comment id 150873
ผีขี้เมา.....ขอรับ ลำน้ำน่าน.....ตามรอยครูน่ะ ไม่ชอบนอกครู ปีกนางฟ้า.....ขอบคุณ!!!!! เพลง.....กลอนมีจังหวะและอารมณ์หลากหลาย อิอิ เจ.....แล้วบทไหนบ้างที่ไม่ชอบ บอกด้วยสิ นักเดินทาง..... ม ร ยาท ใช้ มริยาท แทนดีกว่าไหม? พุดพัดชา.....น่ารัก?? อย่าบอกนะว่ารักไปแล้ว อิอิ หยอกล้อกันน่ะครับ ผู้หญิงไร้เงา.....ขอบคุณครับ
2 กรกฎาคม 2546 12:25 น. - comment id 150911
เอ...รู้สึกลุงเวทย์จะมีแรงบันดาลใจมากมายที่จะเขียนกลอนแนวนี้จังแฮะ
2 กรกฎาคม 2546 13:39 น. - comment id 150929
คู่เก่าเรา ไปไหน ไปด้วยกัน เธอไม่ทิ้ง ไม่ปัน รักไหนไหน แม้นผ่านวัน วนเวียน เพียรเดินไป ก็หัวใจ ฝากไว มีเธอผู้เดียว อิอิ เก่าแล้วครับพี่
2 กรกฎาคม 2546 14:31 น. - comment id 150946
เจ๊งเป๊ง ค่ะ
2 กรกฎาคม 2546 14:34 น. - comment id 150948
จริงด้วยค่ะ อยู่เป็นโสดไปเลย ค่ะ สวัสดีค่ะลุงเวทย์
2 กรกฎาคม 2546 15:54 น. - comment id 150961
ละอองน้ำ.....ทีแรกก็เขียนสาวเอย โดยไม่คิดว่าจะมีภาคต่อๆมา แต่คุณฤกษ์ขอ ก็ไม่อยากขัด เลยกลายเป็นภาระไปแล้ว แงๆๆ น้ำ.....ผู้ชายไม่ได้ดีอย่างน้ำทุกคนน่ะ 2519.....คงอยากจะบอกว่า เจ๋งเป้ง กระมัง เพราะ เจ๊ง แหะๆ ไม่อาว อ้อม.....อ้าว เป็นงั้นไป
2 กรกฎาคม 2546 17:04 น. - comment id 150979
สวัสดีครับคุณเวทย์ ตามอ่าน..สาวเอย..ทุกเวอร์ชั่น ด้วยความชื่นชมครับ ..... สาวเอย.... เมื่อเจ้าริมีรักจงหักห้าม อย่าถือตามใจตนจะหม่นไหม้ หลงรูปงามเสแสร้งแฝงเลศนัย จะช้ำใจเพราะลิ้นร้ายของชายลวง...
2 กรกฎาคม 2546 18:44 น. - comment id 151015
ใจคอคุณลุงเวทย์..คงไม่อยากให้มีคู่..ว่างั้นเถอะ..จริงเปล่าคะ..!!! บทกลอนให้ข้อคิดที่ดีค่ะ...
2 กรกฎาคม 2546 19:39 น. - comment id 151025
อิอิอิ...ตามมาอ่านค่ะลุงเวทย์ ชอบจังเลยค่ะ...แหมๆๆๆ...ลุงเวทย์ขา ไม่ได้...ทุ่มเทเวลาร่านหาคู่.... แต่ขอมีอะไรกุ๊กกิ๊กมั่งได้ป่ะคะ เป็นบทกลอนที่ดีจริงๆค่ะ...รวมเล่มเลยนะคะ จาวตาลจองคนแรกเลย *^_^*
2 กรกฎาคม 2546 19:44 น. - comment id 151029
ชอบค่ะ.. ความหมายดี.. ....................................................... :) ชื่นชม
2 กรกฎาคม 2546 20:36 น. - comment id 151056
แก้ว กรุงเก่า.....ดีใจที่เห็นว่าปลอดภัย อิอิ ราชิกา.....ใครจะไปตัดทางตัวเองขนาดน้านนนน จาวตาล.....งั้นก็วางมัดจำไว้เลยนะ ฟองอากาศ.....ไม่จองไว้บ้างเหรอ ฮี่ฮี่
2 กรกฎาคม 2546 23:25 น. - comment id 151166
... น้อมรับคำสอนค่ะ ... :) ( ยิ้มแบบประจบนะคะ... )
3 กรกฎาคม 2546 00:43 น. - comment id 151198
ตามอ่านตลอด
3 กรกฎาคม 2546 08:43 น. - comment id 151214
ไข่เจียว.....หายจากป่วยหรือยัง เป็นห่วงนะ
ฤกษ์.....ไม่มาช่วยผมล่ะ คิด concept ให้บ้างก็ยังดี
ผมยิ่งอ่อนประสบการณ์เรื่องสาวๆซะด้วย
4 กรกฎาคม 2546 10:02 น. - comment id 151499
อยากบอกว่าจริงๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างมาก คุณพ่อนี้สอนได้เฉียบขาดเลยนะคะ คิดถึงจังเลย......................
5 กรกฎาคม 2546 00:21 น. - comment id 151796
ไหนๆๆ จาไปจองพร้อมกะลำนำเลือด อิอิ
5 กรกฎาคม 2546 08:58 น. - comment id 151845
น้องแก้ว.....หายไปไหนมาล่ะ ลม.....วางมัดจำไว้เลย ฮี่ฮี่
5 กรกฎาคม 2546 15:22 น. - comment id 151903
อืมมม ได้ยินประโยคนี้มานานแล้วค่ะ... ส่วนตัวยังเคยคิดอยู่เลยนะคะ คิดจริงจังด้วยว่า... หากแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย..อย่าหมายมีคู่ครองเสียเลยจะดีกว่า.. อ่านกลอนของคุณแล้ว ได้ข้อคิดเพิ่มขึ้นมากจริง ๆ เป็นหน้าที่ 3 แล้วนะคะที่มาขอเก็บไว้.. ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ -/l\-
5 กรกฎาคม 2546 20:49 น. - comment id 151972
มาช้าไปป่ะคะลุง
ก่อนรับบทรจนาเสี่ยงมาลัย...
คิดได้ไงอ่า เปรียบดีชะมัด
6 กรกฎาคม 2546 09:37 น. - comment id 152117
ผู้หญิงสีม่วง.....คงเพราะกลอนไม่ได้เป็นแค่ความไร้สาระกระมัง พิมพ์.....ก็เอาอิเหนามาแล้ว สังข์ทองก็มาด้วยไง
1 พฤศจิกายน 2555 14:28 น. - comment id 167815
เป็นเช่นนี้จริงๆขอรับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
