หน้าส่วนตัว
ท้องฟ้าเวิ้งว้างกว้างไกล
ดำทมึนดั่งควันไฟแผดเผา
ความระอุอบอวนเวียนวนเบา
หยดเป็นเงาคลุมเมืองทั้งธานี
ครั้นเบิกตาฝ้าฟ้าฟางกลางโลงแคบ
กดใจแปลบลงหมอนนอนอีกหน
ราตรีสร้างแสงจันทร์ดับสู่มืดมน
ยังไม่พ้นกาลกาฬแดนสนธยา.....
เฒ่าทารก 1 ก.ค. 2546 08:44 น. - ID 35941 
726
3
0
1 กรกฎาคม 2546 09:22 น. - comment id 150784
....................................................... ท้องฟ้ากว้างไกลเวิ้งว้าง เบาบางจางหมอกผ่องใส เย็นเยียบเชียบโรยรอบกาย ฝนหล่นโปรยปรายรายเรียง ครั้นเบิกตาฝ้าฟ้าร้อง ตระคองกอดหลับจับเสียง เปรี้ยง!!เปรี้ยง!! เสียงฟ้าส่งสำเนียง ยินเสียงเพียงหลับ..ดับไฟ ............................................................ เหอๆ..แบบว่า..ตื่นมาเจอฝนตก..เลยหลับต่อเจ้าค่ะ
1 กรกฎาคม 2546 09:27 น. - comment id 150787
ครั้นเบิกตาฝ้าฟ้าฟางกลางโลงแคบ แหะๆๆๆ...รู้สึกอึดอัดง่ะ...น่ากลัวจัง แวะมาทักทายค่ะ *^_^*
1 กรกฎาคม 2546 15:34 น. - comment id 150869
มีความรู้สึกว่าถ้าสถานการณ์เป็นอย่างนี้ คงหลับไม่ลงค่ะ แวะมาทักทายนะค่ะ
6 กรกฎาคม 2546 03:49 น. - comment id 152073
โธ่น้องบี้ขา......
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
