ขอบคุณสายลม

ใยไหม

เพียงเพราะฉันมุ่งหน้าหาความรัก
ใจจึงจักไขว้เขวไปได้เพียงขม
หลงลมลวงทรวงซ้ำพร่ำให้ตรม
ได้เพียงขมลมไกวพริ้วไหวเอน
สายลมไหว ..ไหวเอื่อยระเรื่อยลิ่ว
กิ่งใบพริ้วมีชีวาจักหาไหน
พอสิ้นลมกลับขมตรมดวงใจ
ไม่สั่นไหวเเพียงเพราะใจที่ไหวลม
ผ่านไปแล้วลมไกวให้ไหวอ่อน
อกสะท้อนเหว่ว้าคราสั่นไหว
แต่ก็สุขและก็เศร้าคละเคล้าไป
ไม่เพียงได้แค่หัวใจที่ไหวลม
บางครั้งลมพาพัดไปไม่อ่อนล้า
สุขอุราแม้ลมมาแค่สั่นไหว
ก็ยังดีกว่าต้องทนเหว่หว้าใจ
เพราะว่าไร้แรงลมให้ตรมทรวง				
comments powered by Disqus
  • น นรินทร์

    30 มิถุนายน 2546 09:48 น. - comment id 150503

    รู้สึกถึงสิ่งที่อยู่ในกลอน  เพราะมากครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    30 มิถุนายน 2546 11:50 น. - comment id 150535

    เพียงเพราะลมผ่านพลิ้วปลิวรอยร่อง
    เหมือนหัวใจจะหวั่นอ่อนต้องลมไหว
    เพียงเพราะลมหันเหรวนเรไกล
    ทำให้ฤทัยต้องหวั่นไหวไปกลับลม
    
    ***แวะมาทักทายจ๊ะ****
  • ลลนา

    30 มิถุนายน 2546 12:12 น. - comment id 150548

    เพราะมากค่ะ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน