หลับตาลงช้าๆเพราะอ่อนล้าเหลือเกิน ทุกย่างก้าวที่ฉันเดินไม่มีเธอเคียงข้าง เหลืออยู่ในใจคืออุ่นไอจาง-จาง ที่ยังคงติดค้างจากวันที่เธอไป... หลับตาขึ้นอีกครั้งอย่างพรายพร่า และในไม่ช้าน้ำตาก็รินไหล เธอคงไม่รู้ว่าคนที่ใช้เวลาอยู่อย่างปวดใจ ไม่มีวันลืมเธอได้..แม้เสี้ยวหนึ่งในวินาที...
Mercury 27 มิ.ย. 2546 10:00 น. - ID 35782 
496
4
0
27 มิถุนายน 2546 14:02 น. - comment id 149939
นั่นสิครับ ... การลืมใครสักคนที่มันยากเนอะ... พูดแล้วห่อเหี่ยววุ้ย อิอิ
27 มิถุนายน 2546 17:01 น. - comment id 149958
เราอาจใช้เวลาไม่นาน ในการที่จะบอกรักใครสักคน แต่เราอาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อลืมใครสักคน.... ขอบคุณเข้ามา post ไว้นะคะ
27 มิถุนายน 2546 18:00 น. - comment id 149981
กินใจ - - - มาแตงจัง
27 มิถุนายน 2546 21:15 น. - comment id 150004
ลืมอยากลืมเธอให้สูญสิ้นไปจากชีวันลืมเคยรู้จักกันลืมเคยฝันเคยหวงห่วงเธอ .....
27 มิถุนายน 2546 23:24 น. - comment id 150056
อยากจะลืมแต่กลับจำอย่างปวดร้าว เรื่องเศร้า ๆ มีมากมายให้คิดถึง เรื่องดีดีมีมากมายไยไม่คำนึง ไปคิดถึงคนไร้ใจทำไมกัน
30 มิถุนายน 2546 11:04 น. - comment id 150516
ไม่อาจย้อนเวลามาเหมือนเก่า รักของเราคงเป็นเช่นความหลัง เก็บเจ็บปวดเสียใจไว้เพียงลำพัง ชีวิตยังมีพรุ่งนี้...ที่ต้องก้าวไป Live goes on.... ขอบคุณมากๆจ้ะ สำหรับทุกข้อความ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
