ลาโลก

ลาแล้วลา...ลาก่อนจำจรจาก
เพียงเพราะความทุกข์ยากลำบากหนอ
ทุกค่ำคืนยืนสั่นหวั่นใจรอ
พูดตัดพ้อโชคชะตาพาช้ำใจ
รูปก็ชั่วตัวก็ดำระกำจิต
ทั้งความคิดโสมมนิยมไหม
ความมืดมิดหม่นหมองครอบครองใจ
อำนาจใหญ่ในหมู่โจรคนเหลือเดน
แกว่งมีดฆ่าว่าตามหลังไม่ยั้งจิต
ปมด้อยคอยสะกิดผิดไม่เห็น
เพียงสะใจทำได้ไม่ยากเย็น
เป็นเครื่องเล่นระบายคลายกังวล
กฎหมายคืออำนาจปรารถนา
บทอาญาวาจาสิทธิ์เนรมิตรผล
เพียงคัดค้านคอขาดในบัดดล
เป็นเศษคนเดรัจฉานสันดานเลว
ลาแล้วลา...ลาโลกแห่งความมืด
ช่างผะอืดผะอมดุจจมเหว
มีดเชือดคอรอเวลาลบความเลว
แล้วจุดเปลวอัคคีพลีชีวัน
กว่าจะคิดจิตซึ้งถึงความชั่ว
หลงเมามัวอำนาจไม่คาดฝัน
ถึงเวลาคราใช้กรรมที่ทำมัน
ตายเยี่ยงสัตว์โดนห้ำหั่นหวั่นวิญญาณ์
รู้จักใช้ชีวิตให้คุ้มเถิด
แล้วจะเกิดความสุขสมปรารถนา
ทำดีไว้ให้โลกเลื่องลือชา
ดีกว่ามาคิดได้เมื่อสายเกิน