ตะวันรอนตอนพลบจบทิวา ความเหนื่อยล้าลนกายให้ซึมเศร้า คำนึงถึงห้วงวันที่ผันเงา กี่สิ่งเร้าโรมรุกปลุกวิญญาณ ให้เพลี่ยงพล้ำช้ำชอกในกลอกกลิ้ง สะกดนิ่งอารมณ์คมประหาร กดกรีดใจให้แผลแยกแตกดวงมาลย์ คำประจานผสานเสียงเยี่ยงมโหรี เก็บกอบงำความหมายในเวลา มุ่งสร้างค่าสร้างคนดลศักดิ์ศรี ประดิษฐ์งานปั้นดินให้ยินดี เป็นรูปลักษณ์ที่มีงามประกาย ช่วงวันผ่านค่อยค่อยจารงานชิ้นรัก และสลักบรรจงจิตตามคิดหมาย ขีดรูปร่างวางแบบแนบลงลาย วาดเส้นสายให้สีตามที่ควร บ้างชิ้นมีตำหนิรอยริแตก ต้องคัดแยกปั้นใหม่ให้ถี่ถ้วน ด้วยใจรักเป้าหมายไม่โอดครวญ เพื่องานสวยสมส่วนก็พร้อมพลี ตะวันรอนจรลับกับฟากฟ้า งานตรงหน้าไม่เสร็จในวันนี้ แต่โครงร่างวางงามตามความดี วันพรุ่งนี้ก็คงเสร็จสำเร็จงาน..
23 มิถุนายน 2546 15:17 น. - comment id 149121
ขอให้คุณดอกแก้ว สำเร็จ สมประสงค์ จำนงหมายค่ะ ปั้นดิน เป็นดาว มันยากหนักหนาค่ะ แต่อย่าทิ้งความมุมานะ พยายามค่ะ เอาใจช่วย สุดใจเลยค่ะ
24 มิถุนายน 2546 00:04 น. - comment id 149256
ทุกบทกลอนพี่ดอกแก้วจะมอบกำลังใจให้เสมอ
24 มิถุนายน 2546 10:40 น. - comment id 149300
ไพเราะ มากค่ะ
24 มิถุนายน 2546 14:49 น. - comment id 149364
..ขอบคุณมากนะคะคุณtiki - คุณฤกษ์ -คุณใจปลายทาง ...ความรู้สึกที่ได้รับมามายต่อจิตใจพี่ดอกแก้วเสมอเลย ..ความไพเราะของกลอนจะมีต่อๆไปได้ ก็ด้วยกำลังใจที่น่ารักของทุกๆคนไงคะ ด้วยรักและศรัทธาใจทุกๆคนจริงๆคะ ..พี่ดอกแก้ว..