ชีวิตหนึ่ง ซึ่งแขวน บนเส้นด้าย ดุจดั่งว่าย ในสายชล เชี่ยวลึกหนอ กำลังใจ ที่ส่งไป เฝ้าคอยรอ เพื่อสานต่อ ชีวิตเธอ กลับคืนมา จากพลัง แห่งแรงใจ ไทยโพเอม ทุกคนเต็ม ด้วยศรัทธา ให้ห่วงหา เพียงเพื่อฟื้น คืนชีวิต นะน้องยา พร้อมกันมา อธิษฐาน สานด้วยใจ จากพลัง และแรงใจ ที่ได้รับ จนระดับ ความรู้สึก เริ่มสดใส เริ่มรับรู้ พลังจิต ที่มอบไป ด้วยดวงใจ ที่ห่วงใย ไม่เสื่อมคลาย สิบห้าวัน ราชิกา ได้ดูแล กายกลับแย่ เพราะพิษยา นั้นขยาย ไปทุกส่วน อวัยวะ ทั่วร่างกาย และทำลาย ดับชีวิต ให้ปลิดปลง ชีวิตหนึ่ง ซึ่งแขวน บนเส้นด้าย ได้วางวาย หมดสิ้นแล้ว เป็นผุยผง คงเหลือไว้ เพียงความดี ที่ยืนยง ประทับลง ตรงกลางใจ ให้จดจำ ขอวิญญาณ ของเธอ จงมีสุข หมดสิ้นทุกข์ โรคภัย ใจสุขล้ำ ด้วยกุศล แห่งผลบุญ ที่เคยทำ หนุนเนื่องนำ บุญน้อมอยู่ สู่เบื้องบน....ฯ
17 มิถุนายน 2546 21:08 น. - comment id 147789
ขออภัยด้วยค่ะ...โพสท์แรกคอมพิวเตอร์เกเร...จึงต้องโพสท์ใหม่อีกครั้ง..เป็นชุดที่สมบูรณ์ค่ะ.. ในส่วนลึกของจิตใจ...อยากบอกข่าวการจากไป..ของน้องเขาให้ทราบตั้งแต่วันที่ 14มิย.46..แต่..ราชิกา...แต่งบทกลอนไม่ได้...ต้องพยายามทำใจ..และปรับใจพอสมควรค่ะ.... ราชิกา...ขอขอบคุณ...ทุกกำลังใจ..ทุกแรงใจ..ในไทยโพเอม..ที่ได้มอบให้แก่น้องเขาตลอดมา....จนกระทั่ง...วันที่เขาจากเราไป....พวกเราทุกคน..ได้พยายามทำดีที่สุดแล้ว...ขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ....
17 มิถุนายน 2546 21:09 น. - comment id 147791
ขอแสดงความเสียใจกลับญาติมิตรของผู้จากไปด้วยครับ และขออำนาจคุณพระศรีรัตนไตรดลบาลดาลให้เธอได้เกิดในสุขคติภูมิเทิน
17 มิถุนายน 2546 21:29 น. - comment id 147808
เสียใจด้วยจริงๆค่ะ คุณราชิกาขา เธอเป็นสุขแม้จะเป็นใคร ที่ อิชั้นtiki ไม่รู้จัก ก็ขอแสดงความเสียใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ ขอความสงบสุขในสัมปรายภพมีแต่เธอผู้จากไปค่ะ เสียใจด้วยค่ะ
17 มิถุนายน 2546 22:39 น. - comment id 147838
คนเรา อายุ สั้นนัก หวังรัก หักสิ้น สงสาร แม้นพบ อุปสรรค กีกขวาง ขอทาง จ่างแจ้ง ดลใจ เสี่ยวหนึ่ง มารจิต คิดหลง จึงปลง ชีวิต ตักไษ หวังลอด อุปสรรค์ ภายใน กายปลิด สิ้นไห้ หนทาง รักคือ ทุกข์ขัง แตกพัง สุดรั้ง หักหลง มารขวาง อนิจจัง ดั่งเช่น หมอกจาง ดูจิต ติดตาม ล้วนกรรม พุทธพจน์แสดงความสำคํญของมิจฉาทิฏฐิและสัมมาทิฏฐิ ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จด้วยใจ ถ้าบุคคลมีจิตใจเสียหายแล้ว จะพูดก็ตาม จะทำก็ตาม ความทุกข์ย่อมติดตามเขาไป เหมือนล้อหมุนตามโคที่ลากเกวียน ถ้าบุคคลมีจิตใจผ่องใสแล้ว จะพูดก็ตาม จะทำก็ตาม ความสุขย่อมติดตามมา เหมือนเงาที่ติดตามตัว ขออภัยขอผิดพลาดต่อผู้รู้ทุกท่านด้วยเขียนจากอารทย์กลอนครับ
17 มิถุนายน 2546 23:04 น. - comment id 147851
เสียใจอย่างสุดซึ้ง กับหนึ่งชีวิต ขอให้ชีพที่สูญเป็นบทเรียนแก่คนอื่น ๆ เพื่อให้พึงสังวรณ์ก่อนจะลงมือทำร้ายตัวเอง
18 มิถุนายน 2546 01:09 น. - comment id 147901
เสียใจอย่างที่สุดค่ะราชิกา และห่วงใยสายใจสายใยแห่งชีวิตของน้องเค้าที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง..
18 มิถุนายน 2546 04:33 น. - comment id 147909
...ใช่คะชีวิต.. พบเพ้อ...เพียรผูก..แล้วก็ผลัดพราก จริงแท้แน่นอนนะคะน้องราชิกา อยู่แต่ถึงเวลาของใครเท่านั้นเอง.. ด้วยรักและผูกพัน...พี่ดอกแก้ว
18 มิถุนายน 2546 13:11 น. - comment id 147957
ขอไว้อาลัยอย่างสุดซึ้ง..ขอให้เธอผู้นั้นสู่สุขคติ ..............
18 มิถุนายน 2546 18:01 น. - comment id 148002
***...คุณน้ำ... ทุกอย่าง นั้นคือ อนิจจัง ทุกขัง ดั่งว่า ให้เห็น อนิจจา ทำใจ ให้เย็น ดั่งเช่น ดวงแก้ว แวววาว....ฯ การแตกดับ..เป็นธรรมดาของโลก...ทุกอย่างเหมือนเงาตามตัว...ปรับจิต..ของเราให้ดี...ขอบคุณ..คุณน้ำมาก...ที่มาร่วมอาลัยแก่น้องเขาค่ะ
18 มิถุนายน 2546 18:09 น. - comment id 148005
***....คุณ tiki....ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะมาทักทายและร่วมไว้อาลัย....แก่น้องเขาค่ะ... ***....คุณสีน้ำฟ้า....บทเรียนนี้..ราคาแพงมาก..น้องแจม...ขึ้นอยู่กับ..การตัดสินใจ..เพียงเสี้ยววินาที....เป็นสิ่งสอนใจเราว่า...ต้องคิดให้ดีๆ..และต้องมีสติ...ก่อนที่จะทำอะไรลงไป...อย่าให้อารมณ์..อยู่เหนือเหตุผลและการตัดสินใจ..... .
18 มิถุนายน 2546 18:17 น. - comment id 148011
***....คุณพุด....ชีวิตที่จากไป...กับอีกหนึ่งชีวิตที่ยังคงอยู่....ที่จะต้องเติบโตต่อไป...เราทุกคน..ก็เป็นห่วงเด็กนั้นเช่นกันค่ะ.. ขอบคุณพี่มากค่ะ..ที่มาร่วมส่งกำลังใจ...จนวาระสุดท้ายของเขาค่ะ....
18 มิถุนายน 2546 18:24 น. - comment id 148016
***...คุณพี่ดอกแก้ว...ความแน่นอน..คือความไม่แน่นอน...พบเพื่อพราก....เจอเพื่อจาก...ราชิกา..ตระหนักในสิ่งเหล่านี้...พยายามทำใจ...ให้ได้กับความจริงของโลกค่ะ ***....คุณไอซ์...ขอบคุณมากค่ะคุณไอซ์..ที่มาร่วมไว้อาลัยให้กับน้องเขาค่ะ...ชีวิตเป็นดั่งนี้...เกิดขึ้น..ตั้งอยู่..และดับไป...คงเหลือแต่..ความดีและความชั่ว..ติดตัวไว้ให้โลกจารึกไว้ต่อไป...เราต้องไม่ประมาท..กับชีวิต..นะคุณไอซ์นะ....
18 มิถุนายน 2546 20:32 น. - comment id 148045
..ขอพ่อ...อีกครั้ง.. ดูแล..เธอ...นะคะ..พ่อ.... เธอเป็น.. เพื่อน... ดอกไม้..สีขาว.. ของพ่อ.. .. ..อณูเล็กๆ.. ..ล่องลอย.... ..ขอฝัน.. ....นิรันดร์... ให้เธอ.. ...เรน..เสียใจ.... ..สู่สุขคติ...นะคะ.. .
18 มิถุนายน 2546 21:04 น. - comment id 148057
****....เรน..น้องรัก... ทุกคนเสียใจ..กับการจากไปของเธอ...แต่เราฝืนชะตาชีวิตไม่ได้...จึงเฝ้าอธิษฐาน..ให้เขาได้มีความสุข....อย่างนิรันดร์.... ขอบคุณน้องเรนมากจ๊ะ..ที่มาช่วยให้กำลังใจ..จนวาระสุดท้าย...ฝากคุณพ่อน้องเรน...ดูแลด้วยนะจ๊ะ...พี่ราชิกา..คิดถึงเรนจ๊ะ..
27 มิถุนายน 2546 23:04 น. - comment id 150042
ขอให้เดินทางไปสู่ที่ชอบ บททดสอบชีวิตนี้มีมากหลาย อาจเป็นไข้อุบัติเหตุหรือแก่ตาย ไม่มีใครหลีหนีได้จำใจยอม
13 กรกฎาคม 2546 13:28 น. - comment id 153919
***....คุณชัยชนะ... ทุกชีวิต...ได้ลิขิตมาแล้ว..ช่วงที่มีชีวิตอยู่จึงควรทำแต่ความดี..ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่จะนำทางเราไปสู่สุคติได้.. ขอบคุณมากที่แวะมาเยือนค่ะ..