ตั้งแต่ที่ผมรู้จักคุณ...วันนั้น จึงเข้าใจว่าความสำคัญนั้น...เป็นไฉน อยู่ห่างกันจึงรู้สึก...เป็นห่วงเป็นใย อยากรู้ความเป็นไป...ของคุณ กี่ฤดูกาลพ้นผ่าน...มาแล้วนะ ใต้ต้นซากุระที่หล่น...ปลิวหมุน ที่ผมเคยโอบกอด...ล้อมกายคุณ กับไอแดดอุ่นๆที่คอย...ส่องมา ทั้งเจ้าหมาน้อยน้อย...ขนสีเทา ถ้วยกาแฟใบเก่าเก่า...สีฟ้า ทั้งสิ่งอื่นๆต่างต่าง...นานา ต่างเฝ้าพารอการกลับมา...ของคุณ รออยู่นะคนห่างไกล...ของผม รออิงแอบไอห่ม...อันอบอุ่น จากวงแขนและอ้อมกอด...ของคุณ ที่ผมเคยคุ้นพร้อมใจอุ่นๆ ..............ดั่งที่เคยได้รับจากคุณ...เสมอมา
16 มิถุนายน 2546 01:34 น. - comment id 147331
พอไปได้ป่าววะเนี่ย 5555
16 มิถุนายน 2546 01:43 น. - comment id 147333
เพราะดีออกนะ..เก่งแล้วจ้า... ฝึกต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ...^_^ อืมมม กลอนอ่านแล้วอบอุ่นจริง ๆ ด้วย อิอิ .........................
16 มิถุนายน 2546 01:50 น. - comment id 147334
รอรอรอและรอ พ้อพ้อพ้อและเพ้อหา เธอพรากไปหนใดไม่กลับมา ตราบทิวาต่อราตรีฝากกระซิบถึงคนดียังรอรอและรอ.............
16 มิถุนายน 2546 02:11 น. - comment id 147339
คนไกล..ไกลแค่กายใช่ไกลขวัญ ใกล้พระจันทร์ดวงเดียวเกี่ยวใจหา ไกลแค่ไกลใจใกล้ใจไม่เกี่ยวกาลเวลา ไกลพิสูจน์ค่าความหนักแน่นถึงแก่นใจ..
16 มิถุนายน 2546 05:46 น. - comment id 147345
ไปได้สวยเลยล่ะพี่ อ่านแล้วอุ่นจัง...ชอบๆๆๆ @^_^@
16 มิถุนายน 2546 12:19 น. - comment id 147397
แ ห ม ! ! ทำ ต า ซึ้ ง เ ชี ย ว . . . =^___________^=
16 มิถุนายน 2546 12:31 น. - comment id 147401
hahaha
16 มิถุนายน 2546 13:59 น. - comment id 147430
อบอุ่นจัง อ่านแล้ว อยากอยู่ใกล้ๆ
16 มิถุนายน 2546 16:30 น. - comment id 147485
กลับมาหาแล้วนะคนดี กลับมาเป็นคนที่อยู่ใกล้ ๆ และจะไม่ยอมไกลห่างร้างไกล จะมาอยู่ใกล้ ๆ เหมือนใจคุณต้องการ ***กลอนน่ารักดีนะค่ะ นี่ขนาดมือใหม่นะยังขนาดนี้ แล้วถ้ามือเก่า จะเป็นอย่างไรเอ่ย***
16 มิถุนายน 2546 19:22 น. - comment id 147551
หวาน เนอะ ไปสวีตกันถึงดินแดนซากุระเลยเหรอ
19 มิถุนายน 2546 01:20 น. - comment id 148118
สุดยอดเลยคร๊าบพี่ ชายยยยย ^_^
19 มิถุนายน 2546 01:24 น. - comment id 148119
รู้มั๊ย..มีใครเฝ้ารอการกลับมา ทดท้อทรมานจนน้ำตา..รินไหล ไม่ใช่ว่าเวลาที่นานเกินไป แต่เป็นเพราะความคิดถึงที่จับใจ..ทำร้ายขึ้นทุกวัน
23 มิถุนายน 2546 13:08 น. - comment id 149082
บางครั้ง...การรอคอยใครสักคน อาจเป็นเรื่องน่าเบื่อ..สำหรับใครบางคน แต่สำหรับฉันแล้ว... มันดูเป็นเรื่องตื่นเต้นน่าดู ...............กับการรอคอย............ ได้เจอผู้คนแปลกหน้า..พูดคุย...ทักทาย.. จนกลายเป็นคนคุ้นเคย.. ...............กับการรอคอย............ เหว่ว้า...อ้างว้าง...เดียวดาย.... แต่จินตนาการกลับมีได้หลากหลาย นึกทบทวนอดีต...คิดถึงปัจจุบัน..และวางอนาคต... พูดคุยกับธรรมชาติ..พร้อมกับสำรวจตัวเอง... ได้ทำสิ่งเหล่านี้...เพื่อฆ่าเวลารอเธอ.. ขอบคุณนะ..ที่ให้เวลาฉันกับสิ่งเหล่านี้ !! มารอแถวนี้ละกัน..เด่วจะรอเป็นเพือ่น...อิอิ @^_^@