นิทานนาฬิกา3(Love of BTS# 1)

เจรนัย

รถไฟฟ้าบีทีเอสตรงที่หนึ่ง
มีเรื่องเล่าหวานซึ้งพึ่งเฉลย
เป็นเรื่องของหญิงเปรี้ยวกับชายเชย
ที่ไม่เคยมีความรักให้ชื่นใจ
     เรื่องเกิดตอนคืนหนึ่งที่เหน็บหนาว
มีหญิงสาวสุดเปรี้ยวหน้าตาใส
ยืนกอดอกทนหนาวเปล่าเปลี่ยวใจ
รอรถไฟอยู่คนเดียวในราตรี
     พักหนึ่งมีชายหนุ่มเชยสุดสุด
เดินขึ้นมาเกือบสะดุดล้มเต็มที่
แต่ก็ยังประคองตัวให้อยู่ดี
จึงลอดพ้นหน้าเปื้อนสีโลหิตเลย
     สาวได้เห็นก็หัวเราะลืมหยุดกลั้น
ก็เพราะมันขำแสนขำเมื่อตอนเผย
ไอ้ฝ่ายชายได้ยินก็เขินเลย
ทั้งสองเลยไม่ถูกกันแต่นั้นมา
    เทวดาเหมือนมาแกล้งสองคนนี้
พบกันที่สถานนีเกือบทุกท่า
มีปากเสียงต่อกันมันเรื่อยมา
ไม่มีท่าจะถอดใจทั้งสองคน
     มาตอนหนึ่งก็เกิดเรื่องไม่คาดคิด
รถไฟติดไม่ทำงานไปตามผล
ทั้งสองติดในรถไฟสีขาวมน
ในค่ำคืนที่ไม่พ้นจะหนาวเย็น
     ก็ได้แต่นั่งกันคนละข้าง
ไม่เอ่ยอ้างสิ่งใดที่ได้เห็น
ใจทั้งสองคงไม่อยากจะให้เป็น
ความเยือกเย็นแทนในหัวใจกัน
     แต่แล้วมีเสียงกระซิกเหมือนร้องไห้
สาวสดใสหลั่งน้ำตาเหมือนว่าหวั่น
ชายได้เห็นรู้สึกได้ว่ามัน
คือน้ำตาที่หลั่งจากใจจริง
     ชายหนุ่มเดินมาพร้อมเสื้อกันหนาว
แล้วห่มให้หญิงสาวที่นั่งนิ่ง
แล้วกล่าวกับตัวเธอให้ยลยิน
ไม่เป็นไรจริงจริงเชื่อผมเลย
     หญิงสาวพอได้ฟังก็นั่งยิ้ม
อยากหัวเราะใจพิมพ์ยากนิ่งเฉย
แต่เธอได้ไออุ่นมากมายเลย
จากชายหนุ่มแสนเชยที่เจอกัน
     ชายหนุ่มเริ่มหน้าแดงอีกแล้วล่ะ
อีกเดี๋ยวจะทำเท่ห์ได้แต่ฝัน
หลุดแล้วหลุดเก็กแทบตายอายแล้วกัน
กลับเป็นเชยเหมือนวันตอนนั้นเชียว
------------------------------------------------------
     ตำนานรักยังมีต่อยังไม่จบ
แต่ขอหลบเอาไว้ซักประเดี๋ยว
มีเวลาจะมาลงแน่เลยเชียว
ขอไปเทียวพักก่อนก็แล้วกัน...