เขียนกลอนฝันกับจันทร์ในยามดึก มองไพรพฤกษ์น้ำค้างพรมลมพัดไหว ความเงียบงามยามดายเดียวก่อกลางใจ นี่คือไฟใหม่สดซึ้งคิดถึงเธอ... เขียนจากใจคนอย่างฉันคนฝันค้าง คืนไร้ร่างไร้ใจใครให้เพ้อ วันหมุนวนคนหมุนเวียนเปลี่ยนจนเก้อ ลมละเมอพัดใจฉันฝันกระเด็น.. หนาวหัวใจในละครโลกโศกซ้ำซาก โลกไยฝากแต่รอยร้าวราวมิเห็น ไม่รับรู้เรื่องราวปล่อยให้เศร้าทุกเช้าเย็น พระพรหมเล่นลิขิตซ้ำย้ำรอยใจ.. ดอกไม้ใจไหวกิ่งก้านบานรอฝน พร่างกมลคนเขียนฝันเลิกหวั่นไหว เส้นทางฝันวันแสนงามอีกยาวไกล แล้วทำไมไยซบหน้า(คาแป้นคอม)..น้ำตาซึม!
15 มิถุนายน 2546 11:04 น. - comment id 147205
มาปลอบใจคนช่างฝันวันไร้รัก มาสมัครทอดไมตรีวันนี้หนา ฝากคิดถึงมาปลอบขวัญแทนจันทรา ซับน้ำตาด้วยไมตรีที่จริงใจ... น้ำตาหล่นบนแป้นคอมพ์ ระวังคอมพ์แฮงค์นะคะ.
16 มิถุนายน 2546 11:37 น. - comment id 147383
เก็บน้ำตาไว้ก่อนนะคนดี ยามเดียวดายหมองศรีอย่าร้องไห้ คราพบสุขสดชื่นรื่นหัวใจ ความปิติน้ำตาไหลก็ช่างมัน...