หนาวหัวใจไยซบหน้า..น้ำตาซึม!

พุด


เขียนกลอนฝันกับจันทร์ในยามดึก
มองไพรพฤกษ์น้ำค้างพรมลมพัดไหว
ความเงียบงามยามดายเดียวก่อกลางใจ
นี่คือไฟใหม่สดซึ้งคิดถึงเธอ...
เขียนจากใจคนอย่างฉันคนฝันค้าง
คืนไร้ร่างไร้ใจใครให้เพ้อ
วันหมุนวนคนหมุนเวียนเปลี่ยนจนเก้อ
ลมละเมอพัดใจฉันฝันกระเด็น..
หนาวหัวใจในละครโลกโศกซ้ำซาก
โลกไยฝากแต่รอยร้าวราวมิเห็น
ไม่รับรู้เรื่องราวปล่อยให้เศร้าทุกเช้าเย็น
พระพรหมเล่นลิขิตซ้ำย้ำรอยใจ..
ดอกไม้ใจไหวกิ่งก้านบานรอฝน
พร่างกมลคนเขียนฝันเลิกหวั่นไหว
เส้นทางฝันวันแสนงามอีกยาวไกล
แล้วทำไมไยซบหน้า(คาแป้นคอม)..น้ำตาซึม!
				
comments powered by Disqus
  • Leo

    15 มิถุนายน 2546 11:04 น. - comment id 147205

    มาปลอบใจคนช่างฝันวันไร้รัก
    มาสมัครทอดไมตรีวันนี้หนา
    ฝากคิดถึงมาปลอบขวัญแทนจันทรา
    ซับน้ำตาด้วยไมตรีที่จริงใจ...
    
    
    น้ำตาหล่นบนแป้นคอมพ์
    ระวังคอมพ์แฮงค์นะคะ.
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    16 มิถุนายน 2546 11:37 น. - comment id 147383

    เก็บน้ำตาไว้ก่อนนะคนดี
    ยามเดียวดายหมองศรีอย่าร้องไห้
    คราพบสุขสดชื่นรื่นหัวใจ
    ความปิติน้ำตาไหลก็ช่างมัน...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน