บังเอิญเสียงนกดันมาร้อง บังเอิญเสียงของท้องกำลังหิว บังเอิญเสียงลมพัดใบไม้ปลิว บังเอิญเสียงของทิวไม้สีกัน บังเอิญหูอื้อไปชั่วครู่ บังเอิญลมเข้าหูเวลานั้น บังเอิญไม่ได้ยินที่บอกกัน บังเอิญว่าฉันไม่ได้ยิน บอกกับฉันอีกทีจะได้ไหม บอกอีกที่ว่าไงให้จบสิ้น บอกอีกทีชัดชัดให้ได้ยิน บอกอีกทีให้สิ้นที่คาใจ หูฉันไม่ได้หนวกไม่ได้ตึง หูของฉันเธอจะดึงดูก็ได้ หูไม่มีขี้หูให้ระคาย หูฉันยังฟังได้อย่าอายกัน ฉันจะถ่างหูรอขอเธอว่า ฉันรอคำจำนรรจา...คาใจนั่น ฉันจะรอเธอพูดไป...อย่างไรกัน ฉันจะรอฟังคำนั้นจากปากเธอ ....ฉัน....รัก.....เธอ..... เธอบอกว่าอย่างนั้น ....และ....ยัง...คง....รัก...กัน...อยู่....เสมอ..... คงไม่ได้หูฝาดไป....ได้ยินเธอ บอกอีกครั้งได้มั้ยเออ....ว่ารักใคร แบบว่า...เอ่อ....ได้ยินไม่ค่อยถนัดน่ะครับ
13 มิถุนายน 2546 16:56 น. - comment id 146911
ก็บอกเธอนะซิพ่อตัวดี จะให้ฉันนี้ไปบอกใครที่ไหน ในเมื่อยืนกันอยู่สองคน คนอื่นแสนห่างไกล แล้วจะให้ไปบอกรักใคร แต่บอกอีกครั้งก็ได้ฉันรักเธอ ***แวะมาทักทายนะค่ะ***
7 กรกฎาคม 2546 18:45 น. - comment id 152589
ทำไมยากเเสนเข็นกันนักหนา ที่ให้เขามาพูดอีกสักหน ไม่ได้ยากไม่ได้เย็นเกินใจคน สงสัยคนคนนั้นก็หูไม่ดีอันที่จริงอย่าว่าตัวเองเลยเเหกหูเขามาดูดีกว่า ไม่มันใจมันติดอกติดอุรา เเล้วทำไมไม่ตะโกนใส่หูเขาเลย เขาอาจได้ยินก็เป็นได้ เเล้วทำไมชักช้ากันเล่าหนา ในเมื่อมีมือมีหูเเละมีตา ก็ตะโกนใส่หูมันเลย เเค่นี้ก็จบนะเอย ^^^^^จากไมวัยรุ่นเซ็ง^^^^^ นานา สวัสดีครับบาย