กลางสระน้ำสีฟ้าอ่อน ใสแจ๋ว มีร่างใครคนหนึ่งในชุดบิกินี่ สีฟ้าสวยเข้มกว่า.. ในท่า ลอยตัว ตามสบาย มองฟ้าปล่อยดวงใจลอยล่องฝัน ไปไกลแสนไกลถึงใครบางคน ที่ดูราวใกล้แค่เอื้อมแต่กลับไม่อยากเอื้อมให้ถึง.... ฟ้ากว้าง..ยามเย็น มีเมฆขาวนวลแตะแต้ม..อาทิตย์หลบอยู่หลังดงไม้สูง เสียดฟ้า เป็นแถวทิว ฉากชั้น กั้นสายตา จากโลกภายนอก..... รายรอบเงียบงาม ...สงบสุขจนเผลอใจคิดว่าวิมานทายทักให้พักใจ.. นิ่งนาน ในน้ำสวย กับดวงใจที่สุขล้ำ.. ยามเงยหน้าเห็นฟ้าหวาน.แย้มยิ้มพริ้มเพรา..เบื้องบนนภา.. พร้อมเพลงหวานไหวจากวิทยุที่ใครบางคนเปิดทิ้งไว้ริมสระ....ลอยลมมา.. รักเอย.. จริงหรือที่ว่าหวาน...หรือทรมานใจคน ..... ความรักร้อยเล่ห์กล รักเอยลวงล่อใจคน หลอกจนตายใจ รักนี่..มีสุขทุกข์เคล้าไป ใครหยั่งถึงเจ้าได้ คงไม่ช้ำฤดี.. รักเอย..... รักที่ปรารถนา รักมาประดับชีวี หวั่นในฤทัยเหลือที่ เกรงรักลวงฤดี รักแล้วขยี้ใจ(ฮัม.........) ............................................................... ขืนห้ามความรักคงมิได้ กลัวหมองไหม้ ใจสิ้นสุขเอย..(ฮัม........) หลับตา..ครวญตาม..กับน้ำเคลียปริ่มริมแก้ม หนาวเยือกไปถึงดวงใจ ในนาทีนี้ ใช่เลย..... หวั่นในฤทัยเหลือที่... เกรงรักลวงฤดี รักแล้วขยี้ใจ..ฮัมๆๆๆๆๆๆๆๆ ขืนห้ามความรัก คงมิได้ กลัวหมองไหม้ ใจสิ้นสุขเอย..........ฮัมๆๆๆๆๆ...... ในความรัก เป็นความทุกข์ ดั่งพระพุทธองค์ทรงสอนสั่ง ดั่งพระจันทร์ทั้งข้างขึ้นข้างแรมมีทั้งหวานฉ่ำพรำสุขล้น กับมืดหมองหม่นราวจันทร์แรมร้างราลาลับดับสูญ..ในยามพรากจาก มิยั่งมิยืน..มิเที่ยงมิแท้แน่นอน แปรผันลวงหลอนยอกย้อนหลอกใจ ให้กับใจมนุษย์ทั้งหลาย ที่ยังต้องเวียนว่ายหนีไม่พ้นบ่วงกรรม. ตราบที่โลกยังหมุนวน และฤดียังหมุนเวียนมาชดใช้กรรมนะดวงใจ!
พุด 12 มิ.ย. 2546 01:11 น. - ID 35091 
824
0
0
12 มิถุนายน 2546 09:35 น. - comment id 146602
บทเพลงทุกๆ งานเขียนที่พี่พุดพัดชาหยิบมาทำงานเขียนให้บรรเจิด ล้วนแล้วแต่เป็นเพลงในดวงใจของผมทั้งนั้นครับ ตอนนี้เวลาฟังเพลงพวกนี้เมื่อไหร่ ก็นึกถึงงานเขียนของพี่พุดครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
