กาล - กาฬเวลา....

บุรุษแห่งกาฬ

บุรุษแห่งกาฬ
กาลเวลานำพาเรามาพบ...
แล้วก็จบด้วยกาฬผลาญความฝัน....
กาลเวลาพัดพาความผูกพัน...
เหลือเพียงกาฬความฝันมันขาดลอย...
เป็นความผิดของฉันนั้นมันโง่...
มัวโมโหปล่อยเวลาผ่านไม่น้อย...
ทำให้เกิดกาฬแห่งรักเข้าฝังรอย...
จำต้องถอยเพื่อเลียแผลจากเวลา....
เพียงแค่ห่างดวงจิตคิดเป็นอื่น...
ไยลืมคืนแห่งความสุขเสน่หา...
จะต้องโทษกาล- กาฬเวลา...
และโทษเขาที่มาพรากใจเธอ...
จะลบเลือนกาฬเวลาให้ผ่านพ้น...
จะทุกข์ทนก็พร้อมยอมเสมอ...
จะเจ็บปวดเมื่อใจเรียกหาเธอ...
จะไม่เผลอเผื่อแผ่ให้ใครเลย....				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 มิถุนายน 2546 18:38 น. - comment id 144230

    อย่าโทษกาลเวลาเลยคนดี
    จริง ๆ กาลเวลาไม่ใช่เปลี่ยนความรู้สึกดี ๆ ไปได้
    แต่ความมั่นคงตั้งหากแหละที่จากลาเธอไป
    ไม่ใช่กาลเวลาอย่างที่เธอเข้าใจหรอกคนดี
    
    ***แวะมาทักทายค่ะ***
  • บุรุษแห่งกาฬ

    10 กรกฎาคม 2546 18:54 น. - comment id 144846

    ขอบคุณนะที่แวะมาทักทาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน