ํYou Needed Me เธอต้องการฉัน

นกตะวัน

oyzone 
You needed me
I cried a tear
You wiped it dry 
I was confused
You cleared my mind 
I sold my soul
You bought it back for me  
And held me up 
And gave me dignity 
Somehow you needed me 
ยามเมื่อฉันนั้นร้องไห้ได้เธอช่วย
คอยอำนวยช่วยขยับซับหน้าให้
ยามเมื่อฉันพลันสับสนอยากพ้นไป
เธอปลอบให้ใจฉันนี้ดีขึ้นทัน
ยามฉันปล่อยลอยใจให้ถลำ
เธอยังย้ำนำกลับมาคว้าให้ฉัน
คอยพยุงจูงฉันมาส่ง่าพลัน
อย่างไรนั้นฉันรู้เธอเพ้อต้องการ
You gave me strength
To stand alone again 
To face the world 
Out on my own again 
You put me high 
Upon a pedestal 
So high that I could almost see eternity 
You needed me
You needed me 
เธอช่วยฉันพลันเข้มแข็งแกร่งดีมาก
จึงไม่ยากหากฉันฝืนยืนสะท้าน
เผชิญออกนอกโลกฉันเช่นวันวาน
ผจญผ่านม่านชีวิตลิขิตกัน
เธอยกย่องมองฉันสูงดั่งยูงทอง
ฉันเกือบผยองมองก็รู้อยู่สวรรค์
เหมือนใกล้มีชีวิตนิจนิรันดร์           
เพราะเธอนั้นต้องการมันฉันรู้ดี
And I can t believe it s you 
I can t believe it s true  
I needed you 
And you were there  
And I ll never leave why should I leave
I d be a fool cause I ve finally found someone who really cares 
You needed me 
ฉันไม่อยากลำบากจิตคิดไปว่า
เธอมีค่าราคาคุมคุ้มศักดิ์ศรี
ฉันต้องการสาบานได้ให้คนดี
เธอคนนี้ที่ฉันหวังตั้งใจคอย
เธออยู่นั่นฉันอยู่ใกล้ไม่ไกลห่าง
ใยต้องร้างห่างเธอให้ใจละห้อย
ได้คนดีที่ห่วงใยดีไม่น้อย
หากฉันคล้อยเธอคอยเคียงไม่เลี่ยงลา
You held my hand when it was cold 
When I was lost 
You took me home 
You gave me hope 
When I was at the end 
And turned my lies 
Back into truth again  
You even called me  friend 
เธอกุมมือถือแขนกันวันฉันหนาว
ฉันปวดร้าวคราวหลงทางย่างมาหา 
พาฉันกลับลับบ้านไปในไม่ช้า
เธอนำมาพาความหวังครั้งสิ้นแรง
เธอเปลี่ยนแปลงแผลงโกหกพกลมฉัน
กลับไปพลันผันเป็นจริงอิงแสแสร้ง
เรียกฉันเพื่อนเหมือนไว้ใจไม่เคลือบแคลง
มิเคยแล้งแห้งน้ำใจไม่ต้องการ
You gave me strength 
To stand alone again 
To face the world 
Out on my own again 
You put me high 
Upon a pedestal 
So high that I could almost see eternity 
You needed me
You needed me 
เธอช่วยฉันพลันเข้มแข็งแกร่งดีมาก
จึงไม่ยากหากฉันฝืนยืนสะท้าน
เผชิญออกนอกโลกฉันเช่นวันวาน
ผจญผ่านม่านชีวิตลิขิตกัน
เธอยกย่องมองฉันสูงดั่งยูงทอง
ฉันเกือบผยองมองก็รู้อยู่สวรรค์
เหมือนใกล้มีชีวิตนิจนิรันดร์           
เพราะเธอนั้นต้องการมันฉันรู้ดี
You needed me
You needed me 
Oh yes you needed me
You needed me				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 มิถุนายน 2546 11:31 น. - comment id 143427

    กลอนบทนี้อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นดีจังเลย  สาเหตุคงเป็นเพราะคนรักที่มีความเอื้ออาทรต่อกันมั้งค่ะ  แวะมาทักทายค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน