ISO โอ้โฮ ช่างง่วงนอน ฟังครูสอนแต่ละตอนน่าอับเฉา พยายามคุยกับเพื่อนเสียงเบา ๆ เพื่อดับเหงาและหาวนอนในหนึ่งวัน เก้าพันหนึ่ง เก้าพันสอง แต่ละบท เดี๋ยวเพิ่มลดข้อกำหนดดูยุ่มย่าม คอยนั่งมองเวลาทุกโมงยาม เมื่อไหร่ก็ตามหมดคาบจะออกไป นับ สาม สอง หนึ่ง ลดเวลา เมื่อไหร่หนาถึงเวลาหมดคาบนี้ ดูเวลาเหลือตั้งสิบนาที ดูครูสิ ! ยังคงสอนอยู่ต่อไป ห้านาทีสุดท้ายยังไม่หยุด ครูจะฉุดตัวหนูไปถึงไหน หนูทราบแล้วข้อกำหนดเป็นอย่างไร หนูอยากไปใจไม่อยู่ ISO
2 มิถุนายน 2546 17:45 น. - comment id 142614
ดีนะ ไม่ใช่กลอนความรักเหมือนที่คนอื่นชอบแต่ง กวนดี
2 มิถุนายน 2546 17:53 น. - comment id 142615
เอาชีวิตในวัยเรียนมาแต่งได้ดี ไม่ลองแตงกลอนรักบ้างละ
2 มิถุนายน 2546 17:53 น. - comment id 142616
เอาชีวิตในวัยเรียนมาแต่งได้ดี ไม่ลองแตงกลอนรักบ้างละ
5 มิถุนายน 2546 19:22 น. - comment id 143335
ค่ะขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ก็ทำให้มีกำลังใจขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ