ศศิธรผ่อนแสงสว่างหล้า แต้มนภาราตรีมิให้เหงา อาบพิภพทบทาบเป็นเหลือบเงา ด้วยแสงเศร้าสีนวลยวนอารมณ์ เมื่อเจ้าเห็นเพ็ญจันทร์นั้นลอยเด่น ก็เปรียบเช่นจักษุอันขยม คอยเฝ้าดูคู่เคียงเหมือนยามชม ก่อนพระพรหมจะพรากให้จากกัน แสงบุหลันนั้นเป็นเช่นสายเนตร คอยสังเกตุทุกพบจบสวรรค์ มิให้มีสิ่งใดมารอนรัน จนเจ้านั้นต้องเจ็บฤๅรำคาญ ขอสายลมพรมจูบแทนตัวข้า ช่วยนำพาฤทัยไปเป็นสาร ส่งความรักคิดถึงซึ่งนงคราญ ตราบเท่านานจนกว่ามาพบกัน
นักเดินทาง(Skeczys) 1 มิ.ย. 2546 17:01 น. - ID 34682 
1472
4
0
2 มิถุนายน 2546 00:50 น. - comment id 142490
จำเธอได้คล้ายเพื่อนใจในทางฝัน กับคืนวันจันทร์หมองแอบร้องไห้ จำเธอได้คล้ายให้กำลังใจ แอบซึ้งใจซุกไว้ได้กลับมาขอบคุณ... ไม่ว่าใครที่เป็นกำลังใจให้พุดพัดชา จะค้างคาอยู่ในซอกซึ้งแห่งความทรงที่แสนดีที่ไม่มีวันลืมเลือนเลยค่ะ ดีใจนะคะและต้อนรับการกลับมาเยือนบ้านเก่า
2 มิถุนายน 2546 18:42 น. - comment id 142632
คิดถึงคนโคจร เอ๊ย นักเดินทางเช่นกันนะ
3 มิถุนายน 2546 19:14 น. - comment id 142883
อิอิ ขอบคุณมากๆค่า ทั้งสองคนเลย คิดถึงทุกคนเหืมอนกัน แต่รู้สึกว่าหน้าเก่าๆเริ่มหายไปแหละ
3 มิถุนายน 2546 20:39 น. - comment id 142907
หวานดีจังนักเดินทาง พเนจรรอนแรม มีแจม ขอสายลมพรมจูบแทนตัวข้า ขอบุหงาแทนใจที่แห้งโหย ขอพิกุลหล่นใดไม่รู้โรย ขอกลิ่นแก้มนางโชยให้ได้ชม แสงบุหลันนั้นเป็นเช่นสายเนตร แสงส่องเสกใจพี่ร้าวรานหนาว แสงเงาเร้าหวนทวนถอนใจยาว แสงแวววาวคือน้ำเนตรพี่ไหลนอง อิอิมีหวานจนอดแจมมิได้เลย
10 มิถุนายน 2546 09:25 น. - comment id 144376
อิอิ ของน้ำ ก็หวานนน เหมือนกันนะคะ หุหุ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
