เข้าใจหรือเปล่า .. ว่าตรงนี้ มันเงียบเหงาสักเพียงไหน ไม่มีคนรัก คนดูแลปลอบใจ เธออยู่ตรงไหน นะคนดี ไม่มาดูแลกันบ้างเลย ท่าทีก้อเฉยเมย เงียบหาย ทำไมนะ ทิ้งฉันไว้ให้เดียวดาย หรือคิดจะคบฉันแค่รายวัน จะไม่ร้องไห้แล้วนะ ไม่ยอมร้อง ที่ผ่านมาต้องตรึกตรอง เพื่อเปลี่ยนผัน ชีวิตต้องเข้มแข็ง ถึงจะอยู่ได้นานวัน เพียงแต่บางครั้ง หัวใจมันยัง อ่อนแอ
31 พฤษภาคม 2546 13:02 น. - comment id 142102
เหงาเหมือนกันเลยไม่รู้เมื่อไหร่ใคร่จะมาคลายเหงาเปล่าอุรานะ
31 พฤษภาคม 2546 13:02 น. - comment id 142103
เหงาเหมือนกันเลยไม่รู้เมื่อไหร่ใคร่จะมาคลายเหงาเปล่าอุรานะ
31 พฤษภาคม 2546 13:26 น. - comment id 142109
ไหล่ฉันกว้างวงแขนฉันอบอุ่น พร้อมจะให้เธอหนุนและเคียงข้าง ไม่มีใครมากั้นกลางไม่มีช่องว่างตลอดไป จะปลอบใจเมื่อเธอท้อจะงอนง้อเมื่อเธอขุ่น รักของฉันนุ่มละมุนเป็นกองทุนชีวิตเรา มาปลอบเมื่อยายเหงานะ
31 พฤษภาคม 2546 19:29 น. - comment id 142165
ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอดีนะ แต่ทำไงได้แหละกับความหมองเศร้า ห้ามยากห้ามเย็นห้ามเท่าไรไม่เคยเห็นใจเรา ห้ามทุกครั้งก็ยังหมองเศร้าและยังเงียบเหงาเหมือนเดิม ***แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ***
31 พฤษภาคม 2546 20:04 น. - comment id 142177
เรน.. มานั่งเป็นเพื่อน.. ทำไมมันเหงา..ไปหมด.. ทำไมท้องฟ้า...มันไม่สดใส.. ไม่เห็นดาว..ไม่เห็นเดือน..เลยสักดวง.. ทำไมต้องคิด...เป็นห่วง.. ทำไมใจหาย...ไปหมด..ไม่รู้ ไม่รู้เลย ไม่รู้เลย ไม่เข้าใจ คิดถึงเธอ.. ....
31 พฤษภาคม 2546 23:47 น. - comment id 142236
.......เหงาเหมือนกัน แต่ก็ต้องทน ค่ะ เวลาจะช่วยได้นะค่ะ
4 มิถุนายน 2546 00:47 น. - comment id 142958
เธอเหงาเพราะเธอไม่มีใคร ฉันเหงาเพราะไม่ได้อยู่ใกล้เธอ...