แม้ลมพัดปัดใบไกวกิ่งก้าน ฤๅสะท้านต้านลมข่มเข้าหา ลำต้นยืนฝืนไปได้ทุกครา เหล่าพฤกษาหน้าฝนทนแรงลม เพราะหมู่ไม้ในป่าท้าลมฝน พึงผจญฝนพรำกระหน่ำขย่ม พายุจัดพัดมาพาระบม ยากเอนล้มซมทรุดหลุดลาดิน ผิดกับไม้ในเมืองเรืองแสงสี สมบูรณ์ดีมีมากหลากหลายสิ้น ปลูกกระจายรายเรียงเสี่ยงฟ้าดิน จึงล้มดิ้นสิ้นแรงแข่งลมพลัน หากอยากให้ไพรพนาน่าหวงแหน เสมือนแคว้นแดนดินถิ่นสวรรค์ ช่วยปกปักรักษ์ไม้ในป่ากัน เลิกโค่นฟันบั่นล้มจมคาดิน
นกตะวัน 30 พ.ค. 2546 09:29 น. - ID 34585 
973
3
0
30 พฤษภาคม 2546 13:07 น. - comment id 141785
ไม่อยากให้ใครตัดต้นไม้ ต้องทำลายอิทธิพลของคนใหญ่ แต่ทำลายเท่าไรถึงจะหมดไป เพราะเขาเป็นต้นเหตุใหญ่ของการทำลาย **คนที่จะทำจริง ๆ ไม่ใช่ชาวบ้านตาดำ ๆ ที่โดนจับอยู่ทุกวันหรอกค่ะ จริง ๆ คนที่โค่นต้นไม้คือพวกนายทุนทั้งนั้น จริงไหมค่ะ***
30 พฤษภาคม 2546 13:40 น. - comment id 141793
เป็นอีกคนที่รักต้นไม้ รู้สึกดีเมื่ออยู่ใกล้ แม้สิ่งที่ได้คือร่มเงาใหญ่ให้พักพิง
31 พฤษภาคม 2546 12:14 น. - comment id 142089
เสียงเลื่อยยนต์ก่นถางอยู่กลางป่า มวลพฤกษาล้มคว่ำคะมำหงาย มีอายุหลายร้อยปีต้องมาตาย เหล่าวายร้ายทำลายป่าน่าแค้นนัก เจ้าหน้าที่ของรัฐรู้ชัดอยู่ ทำไม่รู้เงินมาเต็มหน้าตัก ชาติจะล่มจมหายไม่ชงัก น่าจะควักหัวใจใส่หม้อดิน ข่าวเมื่อสองวัน สวนป่าของวิทยาลัยเกษตร จ.แพร่ไม้สักถูกลักลอบตัดหายไปหลายพันต้น ไม่มีใครรู้เห็นหายไปไร้ร่องรอย นี่แหละเมืองไทยใหญ่อุดม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
